Het toverwoord als het gaat om controversiële projecten. ‘Vruchtbare landbouwgrond’ gebruiken om er een veld vol met zonnepanelen van te maken? Burgerparticipatie! Een parkeerplaats in Bennekom die voor nop wordt weggegeven aan een projectontwikkelaar? Burgerparticipatie!
Een poosje geleden schreef ik een stukje over de bebouwing van het Binnenveld. Iets van 10.000 woningen waardoor het Binnenveld geen Binnenveld blijft maar gewoon de zoveelste Vinex-wijk van Nederland wordt. Geen platteland maar bebouwing. Geen koeien maar auto’s. Geen groene akkers maar groene corridors naar de volgende Vinex-wijk. Op Facebook sprak een politicus zalvende woorden: maakt u zich geen zorgen, er komt burgerparticipatie.
Er zit iets dubbels aan het woord burgerparticipatie. Het suggereert dat burgers mee mogen beslissen. Maar dat is niet zo. Vraag dat maar eens aan de burgers die in de buurt van Nergena protesteerden tegen de vestiging van een zonneveld, waarvan de opbrengst in stroom naar Wageningen vloeit en de opbrengst in geld naar het buitenland stroomt.
Een dik boek aan zienswijzen wordt arrogant aan de kant geschoven. Nergena moet en zal doorgaan. Burgerparticipatie is een soort van doekje na het bloeden. De cake na de crematie. Een excuus van politici die voor- en achteraf kunnen zeggen dat er toch echt burgerparticipatie is geweest.
Burgerparticipatie staat haaks op ondernemersparticipatie. Ondernemers die bij het college aankloppen en de magische woorden ‘werkgelegenheid’, ‘duurzaamheid’ of ‘Ede op de kaart zetten’ gebruiken, participeren niet, die dicteren de besluitvorming.
Wethouders glibberen van hun stoel als ondernemers vertellen dat ze hun megaproject uitvoeren voor de Edese samenleving. Het kwijl druipt van hun kin als ondernemers beweren dat ze van Ede het meest duurzame dorp van Nederland willen maken. Ondernemers die beloven met hun megalomane plan duizenden arbeidsplekken te creëren.
Dat die ondernemers gewoon zoveel mogelijk winst willen maken wordt er niet bij verteld, maar wordt er ook niet bij gedacht door dit college. Die denken blijkbaar niet dat zo’n ondernemer alleen maar uit is op geld. En zo zitten we een Warmtebedrijf dat 80 miljoen kilo CO2 en kilo’s vergiftigde stoffen de atmosfeer in pompt. Of een WFC waar werkelijk niemand meer in gelooft behalve de ondernemer en een enkele wethouder.
Burgerparticipatie? Het heeft geen enkele rol van betekenis gespeeld in die projecten die de Edese samenleving miljoenen geld kost. Of duizenden levensjaren dankzij de vergiftigde lucht.
In Lunteren is er een poging gedaan om burgerparticipatie nieuw leven in te blazen. Er werd een enquête gehouden onder de bevolking. Gaan we landbouwgrond inleveren voor industrie? De respons was overweldigend, daar likt een statisticus zijn vingers bij af. De uitslag van de enquête was ook overduidelijk. Bijna 2/3 bleek tegen de uitbreiding van de Stroet.
Een uitslag waar de politiek bijna niet onderuit kan. Bijna? Op zes september steekt de meerderheid van de gemeenteraad een middelvinger op naar Lunteren. Die uitbreiding van de Stroet gaat er komen omdat een paar partijen zich hebben laten ompraten door een paar ondernemers, met mooie woorden over werkgelegenheid, robuust groen en duurzaamheid.
Na het besluit wordt de Edese burgerparticipatie ritueel gecremeerd. Daarna is er voor iedere burger een plakje cake.