Mijn vooroordeel tegen zwarte golfs en seats wordt erdoor bevestigd. In Ede Stad van 18 augustus lees ik een gruwelijke reportage over een automobilist die op 31 oktober 2020 door Ede scheurt. De 28-jarige automobilist rijdt in zijn zwarte seat 113 km/u op een plek waar 50 is toegestaan. Hij rijdt door rood en schept een 8-jarig meisje. Zij steekt nietsvermoedend over omdat het voetgangerslicht op groen springt. Na de klap belandt het meisje op de voorruit, haar schoenen vliegen tien meter door de lucht. Ondanks een klaplong, gebroken botten in been en heup, hersenbloedingen en een gebroken oogkas overleeft het meisje godzijdank. Maar, bijna een jaar later, heeft ze nog steeds moeite met zicht en concentratieproblemen.
‘Ik heb zo’n spijt wat ik die onschuldige ziel heb aangedaan,’ verklaart de automobilist bijna snikkend voor de rechtbank. Omdat hij geen contact krijgt met het slachtoffertje noch met de ouders, doet hij een brief in hun bus. Op het strafblad van de automobilist staan enkele eerdere verkeersovertredingen. Zijn rijbewijs is ingenomen. Het OM eist een onvoorwaardelijke celstraf van vier maanden plus een rijverbod van twee jaar. De verdediging vraagt om een werkstraf.
Wat ik vind van dit soort gedrag – scheuren door de bebouwde kom, met alle risico’s van dien zoals nu ook is gebleken – doet dat er echt toe? Dat de auto-industrie verplicht zou moeten worden om te hard rijden onmogelijk te maken, dat politie en overheid meer zouden moeten doen aan preventie en handhaving, is dat realistisch, zelfs aangewezen? Ik vind van wel, maar we leven in een democratie. En zolang de meerderheid scheuren door de bebouwde kom, anders dan ik, niet te vergelijken vindt met rondzwaaien van een geladen vuurwapen in een winkelstraat… Zolang het parlement, anders dan ik, misdaad van een verkeersdeelnemer lichter wil bestraffen dan misdaad buiten het verkeer… Zolang dat alles zo is, veranderen u, jij en ik weinig tot niets aan de ellende zoals die veel te veel, ook in Ede, voorkomt.
Vaststaat dat het leven van een overstekend jong meisje dat snoepjes wilde kopen aan de overkant is getraumatiseerd. En dat haar ouders en familie door een hel zijn gegaan. Aannemend dat het berouw van de 28-jarige automobilist oprecht is en niet ingegeven door zijn advocaat, is ook diens leven gebroken. Hij zal de rest van zijn leven blijven zitten met een knagend schuldgevoel.
Maar bén ik zo machteloos? Zijn wíj echt machteloos in het voorkomen van steeds nieuwe slachtoffers in het verkeer?
Nee.
We kunnen vanaf vandaag onze (klein)kinderen leren om, ook al staat het licht op groen, toch eerst te kijken of de weg echt vrij is. Dat geldt ook bij het kruisen van spoorwegen, ook al staan de slagbomen open en is het rode licht gedoofd. En laten we niet vergeten zelf het goede voorbeeld te geven.
En we kunnen vanaf vandaag een sticker kopen waarop staat: Baby on board. Plak hem achter je ruit of op je motor. Dat klinkt raar, maar heus het helpt. Sinds de geboorte van onze kleinzoon rijd ik veel met hem achterin de maxicosi. En rijd ik dus veel rustiger, veiliger. Weggebruikers achter me zien de sticker en houden daar rekening mee, de een wat meer dan de ander. Als alle weggebruikers rijden alsof ze een baby aan boord hebben, worden de wegen in Ede en de rest van Nederland een stuk rustiger en veiliger.