We hadden ooit een stedenband met een dorpje in een land dat toen nog Tsjecho-Slowakije heette. Wat merkte je daar als Edenaar van? Eigenlijk niets. Twee keer per jaar kwamen er wat meisjes uit Chrudim naar Ede toe en die deden dan een soort klompendans naast de kerk. Twee keer per jaar ging er ook een delegatie uit Ede naar Chrudim toe, waar de zon altijd scheen, om die mensen daar eens een lesje democratie te geven. Onder het genot van een hapje en een drankje uiteraard. Het voelde, al was het goed bedoeld, altijd een beetje paternalistisch.
Nu willen we weer een stedenband, dit keer met een stad uit Oekraïne. Geen idee of iemand daar op zit te wachten in de Oekraïne. Die hebben wel wat anders aan hun hoofd dan Edese wethouders die daar komen vertellen hoe je gezond moet eten.
Ik vroeg me ook even af wat er nou met zo’n stedenband gaat gebeuren als Rusland die oorlog wint en Oekraïne bezet. Laten we die mensen daar barsten of hebben we dan ineens een stedenband met een stad waar ze standbeelden van Putin optrekken? Just asking!
Maar we hoeven niet zover te zoeken als het gaat om een stedenband. Dichter bij huis kan ook. Bijvoorbeeld een stad waar wij nog iets van kunnen leren.
Ik heb het natuurlijk over Almere.
Ze lopen daar namelijk net iets voor op ons, die Almerianen. Zij hebben het net achter de kiezen, zo’n megalomaan project dat op niets uitdraait en waarvoor de bevolking jarenlang moet bloeden. Of de gemeente even 34 miljoen extra wil dokken want de bezoekersaantallen van de Floriade vallen tegen. Het hele college stapte op en stapte in de heerlijke regeling die wachtgeld heet en waarvoor Almere dus ook nog jarenlang mag betalen. Het hele college? Nee, de burgemeester blijft zitten. Van CDA-huize, hé?
Ik zie wat parallellen met Ede.
Ik weet niet hoe dat komt. Het overkomt me. Ineens. Misschien heeft het wat met dat World Food Center te maken. Ook zo’n project waar geen zinnig mens van tevoren vertrouwen in heeft maar dat in Ede door de ChristenUnie en Gemeentebelangen er even doorheen werd gedrukt bij de coalitiebesprekingen.
Maar er is nog meer dat we kunnen leren van Almere! Op dit moment huisvest Almere de Pride Photo Expositie. Foto’s van mensen. Sommige met kleren aan. Sommige zonder kleren. Die bijvoorbeeld de liefde bedrijven. Of een foto van een man die zijn geslacht nogal duidelijk laat zien. Het is bedoeld om op een laagdrempelige en respectvolle manier mensen na te laten denken over seksuele en genderdiversiteit. Met de bedoeling van acceptatie.
Ja, als je ’s ochtend wachtend op de bus op weg naar je werk naast dat soort foto’s staat dan ga je daar inderdaad wel over nadenken. Of het gaat leiden tot snellere acceptatie weet ik dan weer niet.
Almere is dus een voorbeeld voor Ede. Hoe het moet, of hoe het niet moet. Dat mag iedereen voor zichzelf beslissen. Ik heb voor mezelf al beslist: met de kennis van nu over Almere moeten we het tij van de World Food Experience euuh omdraaien!