Voor U, wethouder! Dankzij mijn vlijmscherpe analyse heb ik 11 milletjes bespaard voor de noodlijdende gemeente Ede. Die kunt u maar mooi in de gemeentezak steken. Hoe dan? Lezen! Het is namelijk weer jaarrekeningentijd, mijn favoriete seizoen. En ieder jaar komt er weer een nieuw deel uit in de saga die Programmarekening Gemeente Ede heet. En het nieuwe deel ligt net in de boekhandel. Het heet: “2019”.
Ieder jaar is het weer hetzelfde liedje. Er wordt gewaarschuwd voor enorme tekorten. We gaan failliet! Help!! Zo wordt er een sfeertje gecreëerd waarin bezuinigingen lekker vlot door de raad kunnen worden geperst en aan het einde van het boekjaar, als die jaarrekening er is, dan staat er een trotse wethouder die het toch allemaal weer gefikst heeft. Dankzij hem redden we het nog een jaar. Duizendmaal dank! Complimenten, lintjes, standbeeld, snurk…
Nou moet je zo’n jaarrekening lezen als een roman. Fictie, want dat is het ook. We denken allemaal dat zo’n accountant alles controleert en corrigeert maar als zo’n accountant dat te veel doet dan staat er zo weer een nieuwe accountant klaar die het voor minder doet dus aan die verklaring die hij afgeeft moet je niet teveel waarde hechten.
Het is een dik boek. Dit jaar tikken we de 215 bladzijden aan maar het goede nieuws is dat als je vorige editie goed hebt gelezen de helft van dit jaar je al bekend voorkomt. 2019 wordt vergeleken met 2018 en die had ik, net als alle gemeenteraadsleden, natuurlijk uit mijn hoofd geleerd. En daardoor viel me iets op.
In de editie van 2018 stond iets over de schandalig hoge beloning van een al gepensioneerde ambtenaar die in vier maanden tijd naast zijn staatspensioen zijn zakken met nog eens 75.000 euro mocht vullen voor vier dagen werken per week.
Ik vond daar iets van en schreef dat op.
En dan nu het goede nieuws: de gemeentesecretaris, die dit jaar nog een bonusje kreeg van € 40.000, heeft blijkbaar € 11.000 teruggestort want in de jaarrekening van 2019 staat dat hij in 2018 geen 75k maar slechts 64k voor 60 dagen werk ontving. Dat is een sympathiek gebaar van zo’n gemeentesecretaris. Mooi. Bijna ontroerend als hetgeen hij alsnog ontvangt niet zo absurd hoog zou zijn. Maar die 11.000 heb ik toch maar mooi verdiend voor mijn gemeente! Nog meer goed nieuws: dankzij zijn terugstorting valt hij net binnen het maximum dat zo’n figuur mag verdienen. Dat hadden ze er in 2018 wijselijk maar niet bij gezet toen hij daar 11.000 bovenzat.
Het zou natuurlijk ook kunnen dat de heren Giechel en Goochel, de boekhouders van de gemeente Ede, dachten het misschien wel wat te gortig was, zo’n hoog salaris en gewoon de cijfertjes van 2018 een beetje aanpasten. Daar kraait geen haan of accountant naar.
Maar voor het salaris van 2019 was er weer hetzelfde probleem. Giechel en Goochel verzonnen een nieuwe list: “we zetten niet het hele salaris van 2019 er in maar alleen het salaris tot en met 31 augustus.” Dat is best bijzonder. De jaarrekening is een verslag van heel 2019 maar als het gaat om het salaris van een goede vrind van het college dan slaan we gewoon vier maanden over. Anders lijken die getallen wel heel erg hoog want stel je voor, al zou dat een unicum zijn, dat een raadslid daar vragen over stelt. Dat kunnen we echt niet hebben dus in plaats van het hele jaarsalaris zetten we er 2/3 jaarsalaris in en passen de cijfertjes van 2018 maar een beetje aan. En we zien in 2020 wel verder!
Volgend jaar komt er namelijk een nieuw deel uit van de streekromanreeks die jaarrekening heet. Pas dan kunnen we iets zeggen over de beloning van de bejaarde ambtenaar die 17 maanden voor Ede werkte, vier dagen per week en daar drie ton voor beurde. Zelf kijken? U vind de informatie in het hoofdstuk ‘Nepotisme’.