Nederland exporteert varkensvet naar China. Dat gaat met containers die per schip naar China reizen. Zo’n reis duurt ongeveer een maand. Het varkensvet wordt bevroren vervoerd op een temperatuur van 22 graden onder nul. Dat kost wel een beetje energie.
Voor je varkensvet hebt, moet je varkens vet mesten. Dat gebeurt met allerlei landbouwproducten, die vaak ook weer per schip naar Nederland worden vervoerd. Als de varkens vetgemest zijn, gaan ze naar het slachthuis en wordt het vet van de geslachte varkens ingevroren en zoals ik al zei, onder andere naar China geëxporteerd. Aan deze export verdient Nederland geld. Dat kost wel een beetje energie.
Maar toen brak er corona uit in een Nederlands slachthuis terwijl een schip met bevroren varkensvet al onderweg was naar China. Bij aankomst in China zeiden de Chinese autoriteiten: “Misschien zit er wel corona in dat varkensvet.” Daarom moesten de containers met varkensvet in de Chinese haven blijven. Het was warm in de haven, maar gelukkig niet in de containers: die werden nog steeds gekoeld op 22 graden onder nul. Dat kostte wel een beetje energie.
Enkele maanden overleg leverde niks op. China wilde het mogelijk met corona besmette varkensvet, niet binnen laten of het nu bevroren was of niet. Daarom zette het schip met het varkensvet uiteindelijk maar weer koers naar Nederland. Na een reis van ongeveer weer een maand was het varkensvet terug in Nederland. De temperatuur van het varkensvet was nog steeds 22 graden onder nul. Dat kostte wel een beetje energie.
In Nederland kreeg het varkensvet gelukkig toch nog een bestemming. Het werd verwerkt in producten als shampoo en tandpasta zodat u uw haar of tanden met het verwerkte varkensvet kon wassen of poetsen. Alle gebruikte energie was zo ook niet voor niks verbruikt.
Of er door de varkensvetondernemer aan het retourtje China uiteindelijk nog wat verdiend is, is mij onbekend. Maar los daarvan is de vraag of het nou handig is dat we ons geld verdienen met het produceren en exporteren van varkensvet voor en naar China. Want naast alle schade en dierenleed van de industriële veehouderij hebben we ook te maken met de CO2 uitstoot van de door zeecontainerschepen verstookte brandstof. De zeecontainervaart levert de grootste bijdrage aan de CO2 uitstoot van de totale zeescheepvaart. Het wordt geschat op 42 miljoen ton CO2 per jaar. Dat is acht keer de CO2 uitstoot van Tata Steel, het bedrijf dat in Nederland de meeste CO2 uitstoot.
Laten we daar iets aan doen. Stoppen bijvoorbeeld met dat gesleep met varkensvet, bij welke temperatuur dan ook. Dat scheelt heel veel energie.
Foto: Carsten ten Brink https://www.flickr.com/photos/carsten_tb/33101235571