Het was ergens in 1984. Vanuit de bovenkant van ons land was ik afgedaald naar Ede. Vijf dagen praktijkschool techniek volgen aan de Zandlaan. Ik herinner mij nog een wandeling met klasgenote Marijke door het Hoekelumse bos. Voor het eerst naar de bioscoop. Een Mad Max film met Mel Gibson in de Reehorst. Had iemand toen de profetische gave gehad te vertellen dat ik later nog eens columnist zou worden en over politieke Edese aangelegenheden zou schrijven… ik had het zeer zeker niet geloofd.
Want Ede lag helemaal in het ‘buitenland’ en behalve het verplichte opstel op school, had ik eigenlijk nog nooit iets geschreven. En gemeentepolitiek had al helemaal niet mijn interesse. Bijna 40 jaar zijn sindsdien verstreken en intussen zijn een groot aantal politiek getinte columns voor eigen weblog, de Edese Post en EdeDorp de revue gepasseerd. Tijdens het grasduinen door wat oudere ‘proza van eigen hand’ kwam ik dit tegen dat ik in 2014 schreef:
“Er zal een nieuwe bestuursstijl komen met openheid en transparantie als fundament. Weg oude praktijken, leve de nieuwe politiek. We zijn intussen vijf maanden onderweg en het Edese college is nog volop bezig met de voorgenomen vernieuwingen. De wijkwethouder is er zo één. Alle vijf wethouders zullen een ‘wijk’ in gemeente Ede toegewezen krijgen. Op deze manier heeft men nauw contact met de burgers. Door regelmatig met elkaar om de tafel te gaan zitten wordt de afstand tussen politiek en de burger verkleind.”
“Het college weet dan wat er precies leeft onder de bevolking. Op papier dan. Op de onlangs gehouden Politieke Dag Ede vroeg SGP-voorman Breunis van de Weerd aan wethouder Marije Eleveld naar de huidige stand van zaken. “Daar zijn we nu op aan het kauwen” was haar antwoord. Na afloop van de raadsvergadering kwam er echter iets geheel anders boven tafel. Wat bleek… de monden van het college waren ongevuld. Niks geen gekauw meer. Het hele plan was namelijk twee dagen eerder al in de gootsteen beland!”
Openheid & transparantie binnen bestuurlijk en politiek Ede. De belijdenis is er nog steeds net zoals de innige worsteling er mee. En laten we heel eerlijk zijn… het schiet niet erg op. Sterker nog, het lijkt er op dat het allemaal minder wordt en dat er zelfs een terugtrekkende reflex is ontstaan. Binnen de politieke arena is raadslid Erik Wesselius zo’n beetje de enige nog die met regelmaat de zaken hekelt die de openheid en transparantie hier zo ondermijnen.
Hoe het verder gaat? Waarschijnlijk zal ik ergens in 2035 op een één of ander aan Ede gerelateerd platform nog steeds voor deze materie aandacht vragen. De huidige politieke kopstukken hebben dan ook ergens in den lande een functie als (ongekozen) wethouder of burgemeester. De Edese raadszaal is op aanvraag nog wel eens een keer beschikbaar maar de raad vergadert er vrijwel nooit meer. Die hoeven alleen zo nu en dan nog maar eens op afroep te verschijnen.
Dit om dan ergens in een voor publiek en pers afgesloten vergaderzaaltje, het beleid bepaald door de leden van de regio Foodvalley en andere overkoepelende (niet te kiezen) organisaties, van een felbegeerde zogenaamde democratische handtekening te voorzien…
Foto: https://www.flickr.com/photos/like_the_grand_canyon/52788479486/ Licentie: https://creativecommons.org/licenses/by-nc/2.0/
En hoe is met Marijke gegaan?