Ik herinner mij een cartoon van Sigmund (van tekenaar Peter de Wit). Deze kleine eenogige psychiater, die wrange en cynische commentaren levert op de wereld om hem heen, wordt door een dame gevraagd: “Heeft u nog goede voornemens dokter?” Hij hoeft niet lang na te denken en reageert prompt met: “Nee. Ik ben meer van de slechte bedoelingen… en die hou ik ook moeiteloos vol!”
Ik moest hierbij opeens denken aan wat de apostel Paulus in de brief aan de Romeinen (hoofdstuk 7 vers 18,19) over zichzelf schrijft: Want ik weet dat in mijzelf (en daarmee bedoel ik in mijn oude ‘ik’) niets goeds woont. Want ik wil het goede wel doen, maar het lukt me niet. Want ik doe niet het goede dat ik zou wíllen doen, maar ik doe juist het slechte dat ik niet wil doen.
Ik denk dat dit wel heel herkenbaar is. Voor het veranderen van dingen, juist heel vaak voorgenomen tijdens de jaarwisseling, is wilskracht en doorzettingsvermogen vereist. Slechte gewoontes gebeuren gewoon weer zodra de fixatie om ze te ‘nooit meer te doen’ aan de aandacht is ontsnapt. Voordat je het weet is alles weer bij het oude. Persoonlijk heb ik niet zoveel met voornemens rond de jaarwisseling.
Als wordt gevraagd of je ze hebt is er de dwang om ze ook kenbaar te maken. Dan is er geen weg meer terug. Stoppen met bepaalde dingen doe ik dan ook het liefst abrupt en zonder enige vooraankondiging. Zo besloot ik begin oktober 2001 op weg naar het werk te stoppen met roken. Vervolgens heb ik het laatste ‘sjekkie’ opgepaft en het trio der ellende, shag/vloei/aansteker in de prullenbak gekieperd.
Maar ook vaak faal ik in het om zeep helpen van mijn onhebbelijkheden. Heb ik dan geen goede voornemens voor het jaar 2022? Jazeker wel, maar ik ga er echt geen ruchtbaarheid aan geven. Ook dit jaar ga ik de strijd aan met enkele zaken. Met de hoop dat er van die lijst toch een acceptabel aantal geschrapt/gehaald kan worden. Maar of dit mij gaat lukken is nog maar de vraag?
Ik denk dat ik qua geestelijke verwantschap meer op Paulus lijkt dan dat me eigenlijk lief is. Ook op het gebied van schrijven in het algemeen en dat voor EdeDorp in het bijzonder heb ik nog wel wat plannen. Maar of dit ooit nog wat gaat worden? Als de tijd rijp is dan zal ik mij zeker wel roeren. Tot die tijd blijft het slechts bij plannen in mijn hoofd die wellicht nog eens werkelijkheid gaan worden.
Hoe het ook zij… ik wens de lezers en mijn collega’s van EdeDorp in ieder geval dan ook het beste voor 2022. Ik heb het even nagekeken en volgens mij is deze bijdrage nummer 150 voor het Edese columnistencollectief. Verder wens ik iedereen veel sterkte die de strijd met zichzelf aangaat in het kader van goede voornemens in het nieuwe jaar!