Op een gegeven moment:
“Kinderen willen jullie eens luisteren? De boekhouder van papa’s werk zegt dat ik een goed jaar achter de rug heb. Daarom lijkt het mij aardig ook jullie hierin te laten meedelen. Dus krijgen jullie allemaal verhoging van je zakgeld!”
Een poosje later:
“Jongens luister eens! De boekhouder van papa’s werk zegt dat er uiteindelijk toch nog tegenvallende resultaten zijn en om dat op te vangen gaat die zakgeldverhoging van jullie toch niet door. Alles wat nu geld bespaart of oplevert is hard nodig!”
Een paar tellen later:
“Maar papa, jij hebt al enkele malen toegezegd dat we meer zakgeld gaan krijgen. Dit meen je toch niet. Dit kun je echt niet maken hoor. Je bent zo niet erg betrouwbaar. Eerst beloven en dan vervolgens het niet door laten gaan!”
Direct daarna:
“Luister! Ik begrijp jullie moeite maar dit kan nu echt niet anders. Die verhoging voor jullie allemaal en dat over nog heel veel jaren loopt uiteindelijk aardig op. Met dat bedrag kan de eerste tegenvaller op papa’s bedrijf al wat worden opgevangen. Jullie moeten ook begrip hebben voor mijn situatie. Mama heeft er wel wat moeite mee maar jullie weten dat we in de opvoeding één lijn trekken en zij steunt mij hierin dan ook!”
Hier in een notendop hoe een bepaalde zaak afgelopen donderdag afliep tijdens de zogenaamde Politieke Dag Ede. Het zakgeld is een langdurige korting op de prijs van een paspoort in onze gemeente. Het college van Burgemeester & Wethouders is de vader die nu het tekort op het sociaal domein wil opvangen door deze meermalen beloofde korting toch te schrappen. Wij als burgers (de kinderen) hebben het nakijken. Deze vreemde gang van zaken geeft allemaal wel weer te denken niet waar?
Een mondige zoon, in de persoon van D66 fractieleider Stephan Neijenhuis, kon nog praten als brugman en kwam zelfs nog met redelijke alternatieven. Maar het mocht allemaal niet baten. Mama stemde, in de personificatie van alle collegepartijen, voor het schrappen van de beloofde korting. Wat mij betreft gaat deze zaak dan ook de politieke geschiedenis van gemeente Ede de boeken in als ‘EDESE PASPOORT AFFAIRE’. Niet omdat er zaken grondig fout zijn gegaan of dat er belangrijke informatie is verzwegen.
Nee, gewoon omdat een gedane belofte NIET is nagekomen. We zouden hier dan ook gerust kunnen spreken van een ‘binnenechtelijke’ affaire waarbij het vertrouwen van de kinderen is geschaad. Ik weet niet of dit voorval de verdere verhouding tussen papa en mama gaat beïnvloeden. Zijn ze die avond later in bed weer lekker tegen elkaar aangekropen of heeft moeder uit wroeging zich toch maar snel omgedraaid? De kinderen gaan er in ieder geval slapeloze nachten aan overhouden…