Indebuurt is dé site met nieuws, tips, aanbiedingen en leuke verhalen voor en door inwoners van Ede schrijft Hanneke van Indebuurt op hun Facebookpagina. Indebuurt is een initiatief van de Persgroep (hallo De Gelderlander / het AD / de Volkskrant) en het is meestal best leuk om al die Edese dingen(tjes) langs te zien komen. Hanneke zoekt de hele dag voor jou naar de leukste nieuwtjes. Helaas vond ze eergisteren een minder leuk nieuwtje. “check hoe jouw basisschool scoort” stond erbij. Het bericht verwees naar een kort artikel waarin weer verwezen werd naar een onderzoek van RTL waarin de CITO-toetsuitslagen van verschillende scholen wordt vergeleken.
Op zich kan Hanneke er ook niet zoveel aan doen natuurlijk. We doen dit het z’n allen. RTL kan scoren met dit artikel omdat ouders het willen weten. Hanneke schrijft het artikel omdat Edese ouders weer benieuwd zijn naar de Edese scholen. Informeren en kliks binnenhalen, iedereen blij.
Nou, niet dus. Niet iedereen blij. Want hoe meer aandacht er is voor die stomme CITO-score hoe meer scholen daar hun best voor moeten doen. Slechte scholen geven de laatste maanden voor de CITO-toets weinig les, die oefenen voor de CITO-toets. Dat leerlingen daar voor hun toekomst niets aan hebben weten ze, maar het is wel erg belangrijk want dan komt je naam hoog in de lijstjes.
‘Stomme CITO-score’ moet ik misschien even uitleggen. Hoewel er al vele jaren flink gepraat wordt over de nadelen van de CITO toets weet ik niet of mensen buiten onderwijsland dat allemaal meekrijgen.
Als docent krijg je een goed beeld van wat je leerlingen kunnen. Dit communiceer je naar de ouders en die kunnen daarmee goede keuzes maken. Toetsen zijn één van de vele instrumenten die een leerkracht kan inzetten. Helaas werkt het zo niet meer. Het vertrouwen in de professional staat onder druk. Alles moet op papier – verantwoord, meetbaar, herhaalbaar, vergelijkbaar. Dit heeft wat voordelen maar veel meer nadelen. Alle tijd van leerkrachten die nodig is voor overbodige administratie, is tijd die niet ten goede komt aan de leerlingen. Alles maar goed op schrijven voor de inspectie (want wie wil er nu het label ‘zwakke school’) lijkt onvermijdelijk en dat lukt dan alleen maar met al die objectieve uniforme gegevens. Dus toetsen, toetsen en toetsen. En vergelijken!
Nu is er dus niets mis met toetsen als een leerkracht de toetsgegevens kan gebruiken om het onderwijs te verbeteren. Maar de tendens om steeds maar weer/meer te moeten toetsen noemen we in het onderwijsland: ‘toetsgekte.’ En dan natuurlijk het vergelijken.
Indebuurt doet in Ede fijn mee. Deze Edese basisscholen scoorden supergoed op de eindtoets (en deze minder goed) maar wat zegt dat scoren dan? Was het niveau van de leerlingen bij binnenkomst in de school gelijk? Heeft de hoogst-scorende school de meeste groei veroorzaakt? Heeft er een school laag gescoord waar zwakke leerlingen enorm gegroeid zijn en voor hun doen topprestaties leveren? Nee, natuurlijk zie je dat niet terug in het lijstje. (Ze schrijven zelf ook dat de hoogstscorende school in Ede alleen hoogbegaafden toelaat.) De lezer weet niet hoe goed de scholen het doen. Geen idee met welke niveaus de leerlingen binnenkwamen en wat er in de schooltijd is gebeurd. Maar door het ‘hoe-hoog-scoren-lijstje’ denken ze dat ze dit wel weten.
Het gevolg: mensen taggen elkaar onder het bericht en in de beeldvorming is rond: dit zijn goede en dit zijn minder goede (euh. slechte) scholen. Totaal onbekend hoe terecht of onterecht!
Daarom mijn oproep: ouders, vergeet die ellende en luister naar de leerkrachten van uw kinderen. En aan redacties, hoe verleidelijk ook – kliks gegarandeerd, doe niet mee aan het verslechteren van het Nederlandse onderwijs door juist hier de aandacht op te richten.
…