Stalbranden met duizenden dieren – varkens, runderen, kippen – levend verbrand. Uitvallen van stroom tijdens hitte waardoor honderden, duizenden medewezens stikken. Het zijn geen leuke berichten. Of dit soort rampen nou gebeurt in Ede, op de Veluwe of daarbuiten, je wilt ze liever niet horen, niet zien, er geen weet van hebben.
Jaarlijks worden 2 miljoen gewervelde dieren aangereden op de Nederlandse snelwegen – vogels, egels, vossen, katten. Als ze in 1 klap dood zijn is dat wellicht een geluk bij een ongeluk, maar soms leven ze nog: verminkt, een langzame dood stervend. Je moet er niet aan denken en dat doen we dan ook liever niet. Maar heel soms kunnen ze opgelapt worden: je belt de dierenambulance en dierenhelpers komen in actie om te redden wat er te redden valt. Hulde aan die vrijwilligers.
Tienduizenden proefdieren worden – wetenschappelijk verantwoord, maar toch – jaarlijks blootgesteld aan experimenten en letsel, lang niet altijd pijnloos, om ons te helpen nieuwe medicijnen of geneeswijzen te vinden. Willen we daar wel bij stilstaan? Morgen misschien, maar nu liever niet.
Wij mensen zijn de top van de beschaving, van al wat leeft. We hebben een bewustzijn, lijden mee en hebben invoelingsvermogen, een bijzonder communicatiemiddel: de stem. We hebben wonderbaarlijke ledematen: handen, en bovenal kunnen we heel goed denken, leren en organiseren.
Maar we houden ook heel erg van het goede leven, lekker drinken en eten bijvoorbeeld. We zijn in staat ganzen vet te mesten door voer in de keel te spuiten en ze op te dienen als foie gras. Of ze in een fuik te lokken en massaal te vergassen – netjes juridisch getoetst uiteraard – omdat ze onze gewaswinst dan wel onze vakantievlucht bedreigen.
We zijn ook gevoelige en fijnbesnaarde wezens die stilletjes in het bioscoopduister met tranen in de ogen genieten van wijze leeuwen die in The Lion King hun Afrikaanse savanne in evenwicht beheren – nooit meer jagen dan jezelf nodig hebt. Wijs bijna, als rentmeesters zou je geneigd zijn te denken.
Maar dat waren wij toch? Daartoe zijn wij mensen toch op aarde?
Nee, het is geen cynisme, maar helaas harde realiteit dat juist degenen die in hun opvoeding de gelijkenissen en verhalen over rentmeesterschap met de paplepel kregen ingegoten vaak het meest gehecht zijn aan jacht, bio-industrie en bedrijfsmatige landbouw. Daarmee werken we mee aan een klimaat dat de aarde uitput en de toekomst van al wat leeft bedreigt. In de bio-industrie wordt het leeuwendeel van de stikstof emissie geproduceerd. De overbevolking onder (pluim)vee is enorm belastend voor natuur, milieu en volksgezondheid. 70 % van deze productie is bestemd voor het buitenland.
Weg met de struisvogelpolitiek!
Als we nou eens beginnen om alleen voor eigen behoeften te produceren. 70 % van het (pluim)vee stoten we via natuurlijk verloop af. We kopen de boeren die willen stoppen netjes uit met een deel van ons begrotingsoverschot. Nederland, Veluwe en Ede worden 70 % schoner, natuurlijker, duurzamer en gezonder. En de 30% varkens, runderen en kippen die overblijven worden 70% beter verzorgd door de resterende boeren die zich dan ook met recht Rentmeester mogen noemen.