Juni is in het land. Rupsen kruipen uit hun eitjes. Jonge pimpelmeesjes kruipen uit hun ei in de nestkast aan de eik. Maar daar komt een chemotruck de hoek om zeulen. Met een grote slurf spuit hij alle eiken vol met gif. Tegen de eikenprocessierups. Ja die gaat dood, maar de andere rupsen ook. Zonder rupsen kunnen jonge mezen niet opgroeien. 10 jonge pimpelmeesjes, net in de veren, morsdood.
Het is bekend dat de eikenprocessierups voor overlast zorgt. Ze nestelen in eiken en vreten de kruinen kaal. Bovendien kunnen de rupsenhaartjes jeuk en huidirritatie bij mensen veroorzaken. Vooral rondom scholen wordt er daarom veel en intensief gespoten ter bestrijding van deze rupsensoort.
De bestrijders dragen tijdens het spuiten ruimtevaartpakken en helmen. Het gif tast het maag-, darmkanaal van de rups aan en deze sterft binnen enkele dagen. Dat geldt helaas ook voor andere rupsensoorten die van het bespoten eikenblad eten. En zonder rupsen geen vlinders.
Afgelopen jaren stierf in onze tuin meer dan de helft van de jonge mezen in de nestkasten. Overal in ons land zijn er particulieren die mezensterfte melden na controle van de nestkasten in hun tuin. Totnogtoe zijn veel gemeenten doof voor protest. En dat terwijl er milieuvriendelijker alternatieven zijn. Bijvoorbeeld de processierups heel gericht wegzuigen in plaats van de bomen massaal bespuiten.
Een vitale eik biedt een zee aan voedsel voor insecten en vogels. In een eikenlaan hoort het te wemelen van mezen, rupsen en vlinders. Maar na een gifspuitbehandeling tegen de processierups blijft er geen rupsje in leven. Jonge mezen worden in de broedtijd hoofdzakelijk met rupsen gevoed. Iets anders verdragen zij niet. Oudermezen kunnen in een gebied waar gespoten wordt vaak niet genoeg rupsen vinden om hun jongen groot te brengen. Ook bij intensief wegzuigen ontstaat schaarste.
In hun overijver om klagende burgers te pleasen huren gemeenten commerciële bedrijven in die eiken in de buurt van klagers volspuiten. Ze verstoren de ecologie in dorp en stad. Wat heb je aan frisgroene eiken zonder het kleurige gefladder van atalanta’s, oranjetipjes en wintervlinders? En is een lente lente zonder zingende kool- en pimpelmezen?
Gemeente Ede gedoogt doe het zelvers. Ik kan zwaar de pest in hebben als ik de cultuur van natuur vergelijk met wat Moeder Aarde van ons verwacht. Waarom niet een eindje om lopen of om fietsen als er een nest rupsen in een eik zit? Waarom geen waarschuwingsborden en wit rode linten om nestbomen? Nee dus. We bellen de gemeente. Die zet de klacht op een wachtlijst. Dat duurt te lang dus hups met een paar verontruste buurtgenoten een platformkraanwagen gehuurd, mannetje erop en wegzuigen die rotrupsen. Of nog beter: doodspuiten. Komt ouderpaar koolmees rupsen zoeken. Hé, daar een paar mooie zo voor het oppikken. Naar de jongen gebracht en die gaan na een paar dagen dood door het gif. Dus volgend jaar minder mezen om op biologische wijze de rupsen te bestrijden. Hoe meer we spuiten des te minder mezen, dus meer eikenprocessierupsen en meer huidirritaties en meer kraanwagens. De branches van gif en kraanwagens gaan zonnige tijden tegemoet.
Kleuters worden opgevoed met het mooie verhaaltje over Rupsje Nooitgenoeg. Maar Homo Economicus gedraagt zich als een verwend Mens Nooitgenoeg die denkt dat de natuur van hem is.