Hebzucht

Het kon niet missen, de gemeente Ede gaat volgend jaar de belastingen verhogen. De onroerendzaakbelasting met 6,5 % en de hondenbelasting met 29,1 %. Toch een raar iets die belastingen, waar overheden dol op zijn om het te heffen, en lekker makkelijk ook, je hebt als overheid immers geen concurrentie en als burger geen keuze. 

Wij betalen belasting over van alles en nog wat, van 1e levensbehoeften tot dingen die lekker of leuk zijn om te doen of om te bezitten. In vroeger tijden bestond er een raambelasting, waarvan ik lang dacht dat dit een belasting betrof op vrouwen van lichte zeden die hun lichaam verkochten achter de ramen. Dit lag toch even anders, elk doorzichtig raam van een gebouw werd belast, vandaar ook dat je nog “blinde” ramen tegenkomt in oude gebouwen. De hondenbelasting ooit bedoeld om te voorkomen dat iedereen een hond als huisdier kon houden. Zo zijn er nog tientallen andere belastingen te benoemen waar de hebzucht van de overheid vanaf druipt. Je mag het wel, maar eerst betalen, niet 1 keer, maar elke keer dat je het eet, drinkt, gebruikt, of bezit.

Nu begrijp ik ook wel dat een gemeente Ede geld nodig heeft voor haar activiteiten, net zo goed als dat ik geld nodig heb voor mijn levensonderhoud en hobby’s. Alleen nu gebeurt er iets raars.

Wanneer ik geld te kort kom moet ik bezuinigen. Ik heb geprobeerd net als de gemeente Ede te handelen, door naar mijn buren in de straat te gaan en hen mede te delen dat ik structureel geld te kort kom voor mijn levensonderhoud en hobby’s en dat ik van hen een substantiële bijdrage hierin verwacht. Mijn buren vonden mij een aardige vent maar weigerden hieraan bij te dragen. Ik moest maar gaan bezuinigen was hun boodschap. Mijn dreigen met een deurwaarder, beslaglegging en gedwongen verkoop maakte geen indruk en maakte dat ik alsnog berooid huiswaarts keerde.

Wanneer de gemeente Ede geld te kort komt worden simpelweg de belastingen verhoogd.  Nee zeggen als Edese burger is geen optie. Krijgt de gemeente Ede het gevraagde niet goedschiks dan innen zij het wel kwaadschiks, desnoods met een deurwaarder, beslaglegging en gedwongen verkoop. Er wordt niet gesproken over bezuinigen of stoppen met hobby’s. Het geld dat door hen inmiddels in het WFE is gestoken had toch beter besteed kunnen worden aan alle Edenaren in de vorm van bijvoorbeeld een lagere onroerendzaakbelasting. Helaas gaat men gewoon door met het ongebreideld geld uitgeven, immers de Edese burger betaald wel.

Hier dient zich gelijk een ander fenomeen aan, het uitgeven van andermans geld. Wat ik mij afvraag of degenen die ongebreideld gemeenschapsgeld uitgeven dit thuis ook zo doen? Ik denk dat ik het antwoord wel weet. Niet dus. Nu wil ik niet alleen klagen maar heb ik ook 2 voorstellen om te komen tot een verantwoord uitgaven beleid;

  1. Het instellen van een bindend gemeentelijk referendum als het gaat om grote uitgaven in het kader van een project zoals bijvoorbeeld het WFE.
  2. Burgemeester en Wethouders kunnen bij gebleken financiële tekortkomingen of wanbeleid hoofdelijk aansprakelijk gesteld konden worden voor de door hen aangerichte financiële schade.

Janus

3 thoughts on “Hebzucht

  1. EdeDorp zou wat kritischer moeten zijn op haar correspondenten. Taalvaardigheid ( en -kennis) van deze nieuwe laat te wensen over, en over het inhoudelijke niveau kunnen we kort zijn: niet al te slim doorsnee populisme. Komt niet uit boven de gemiddelde verjaardagsborrelpraat.

    Jammer, heren en enkele verdwaalde dame….

Leave a Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *