Heideweek

Soms kun je maar beter geen beslissing dan een slechte beslissing nemen. Soms is even wachten, rustig ademhalen, nadenken, twijfelen, er een nachtje over slapen het beste alternatief. Vooral handig voor mensen die nooit op een beslissing durven terug te komen, een hardnekkige karaktertrek waardoor ook veel politici door worden getroffen.

De KNVB nam uit angst voor Corona een besluit om de voetbalcompetitie per direct te beëindigen. Dat was een beetje voorbarig nu blijkt dat er in de omringende landen wel gewoon wordt gevoetbald. Miljoenen televisie-opbrengsten down the drain wat wordt gecompenseerd door subsidies van de overheid die dan weer van mijn belastinggeld worden betaald.

Ook de organisatie van de Heideweek was vlot met de beslissing om de Heideweek van 2020 te verplaatsen naar 2021, waar ook gewoon een Heideweek gepland stond. Ik neem het ze niet kwalijk. De angst voor het virus was groot en kennis van het virus omgekeerd evenredig klein dus het was met de kennis van die tijd, zo’n maand of drie geleden, een logisch besluit. Maar ze hadden ook even kunnen wachten.

Dat deden ze niet en nu is er dit jaar dus geen Heideweek. Nou had ik niet zoveel met de Heideweek. Dacht ik. Maar nu er geen Heideweek is bekruipt me een als-ze-er-niet-is-gevoel. Dan denk ik terug aan de tijd van mijn eerste popconcert op de Parkweg in Ede: Frank Boeijen. Ik zag er ook the Golden Earring. Het Goede Doel. Ik herinner me zelfs dat the Stones optraden in tapperie The Jug maar dat kan ook verzonnen zijn.

Ik heb nooit gedacht dat ik zo genoot van Heidemarkten. Dat ik die paar schapen bij de Oude Kerk wel heel leuk vond. Dat de optocht op de openingsavond eigenlijk best wel lollig was. Maar misschien ga ik nog wel het meest missen dat gevoel van opwinding in de Grotestraat op de eerste zaterdag van de Heideweek. De zindering van feestgevoel.

Volgens mij zou het bestuur van de Heideweek nu een andere keuze maken. Wel een Heideweek met een aangepast programma. Geen Frans Bauer op het Kuiperplein maar een klassiek orkestje tussen de bloemen op het gras voor het raadhuis.

Dit keer juist wel een vliegerfeest.

Een drive-in bioscoop. Lekker vanuit je auto nog een keer naar Grease kijken.

Misschien nog een keer vuurwerk, een afscheidsvuurwerk voor vuurwerk dat wordt afgeschaft.

De Heel Ede Bakt Appeltaartwedstrijd…

Anderhalve meter schapen gooien?

De mondkapjesborduurwedstrijd?

De Heidefietstocht?

Het kan me niet kneuterig genoeg zijn dit jaar. En het goede nieuws: het is nog niet te laat! Misschien kunnen we toch nog een beetje Heideweek vieren. Het moet toch mogelijk zijn om iets te organiseren waarbij wel de Coronaregels in acht worden genomen maar waarin we toch nog iets van Heideweekgevoel kunnen krijgen.

Wie pakt de Heidehandschoen op?

 

Leave a Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *