De Speld

Als je van medailles houdt dan kun je in drie branches terecht: defensie, wandelsport of de politiek. Zo krijg je een medaille als je in de gemeenteraad hebt gezeten. Logisch natuurlijk, wekelijks 15 uur zwoegen voor een reiskostenvergoeding en een doosje wijn met kerst dus dan mag er best een ridderorde tegenover staan na 12 jaar. Ik snap dan ook niet dat die brandweerlieden na 25 jaar hun leven wagen voor anderen of bestuurders van sportverenigingen na 40 jaar vrijwilligheid zich überhaupt nog durven te vertonen bij zo’n lintjesregen terwijl ze nog nooit raadslid zijn geweest.

De burgemeester heeft het al wat sneller voor elkaar. Die krijgt bij indiensttreding een schakelketting die zo dik is dat Andre Hazes er zijn graf voor uit zou komen. Handig ook, die ketting, zo kun je altijd zien wie de burgemeester ook al weer is. Laatst deed Verhulst zijn ketting af en ging twee meter verderop staan en iemand anders nam zijn plek in. Het was maar goed dat die andere vent een bril op had want anders had ik ze niet uit elkaar gehouden!

Wat dat betreft komen wethouders er maar bekaaid vanaf. Ze lopen volstrekt onherkenbaar door het gepeupel en dat is jammer want hoewel wethouders wel een vrijwilligersvergoeding schijnen te ontvangen is er niemand die aan ze kan zien dat ze wethouder zijn.

Na wat dreigementen om met alle wethouders van Nederland het Malieveld te bezetten met hun dienstfietsen bedacht de vereniging van Wethouders een speld. Een soort medaille met daarop de afbeelding van een hand met allemaal bloemblaadjes eraan die een soort I-Pad vasthoudt. Prachtig! Er staat ook een hamer op die volgens mij alleen door de burgemeester wordt vastgehouden maar een kniesoor die daar op let.

De vereniging noemt het zelf een ambtsteken, waar je volgens mij een koppelteken na de ‘s’ zou moeten zetten om mensen niet op verkeerde ideeën te brengen, en het gaat de herkenbaarheid van deze politieke ambtsdragers vergroten.

Nou is het wel een lullig formaat geworden. Het dingetje is gemaakt als speldje van enkele centimeters groot en dat past uiteraard weer prima bij onze ingetogen Edese wethouders die wars zijn van megalomanie en grootspraak maar dan schiet het speldje zijn doel voorbij lijkt me.

De burgemeester een dikke schakelketting, raadsleden een protserige medaille en onze bestuurders maar een speldje van 2 centimeter. Dat schiet niet op natuurlijk en daarom pleit ik ervoor om deze speld uit te vergroten naar het formaat ontbijtbord.

En om onze ingetogen en nederige bestuurders over de drempel van hun bescheidenheid heen te tillen moeten we het verplicht maken om deze megamedailles te dragen, ook na hun carrière. Zo kunnen we de voor altijd zien aan wie we de vooruitgang in Ede te danken hebben.

Dan kun je zo’n wethouder nog eens bedanken als je bij de Voedselbank je boodschappen gaat doen. Dat zie je direct wie er ook al weer verantwoordelijk is als je samen met je puber in die wachtrij van zes maanden staat bij Jeugdzorg. Dan weet je weer aan wie je dat prachtige WFC hebt te danken waarvoor in 2043 toch echt de schop de grond in gaat en waarvoor we al sinds 2016 1,7 miljoen per jaar voor betalen.

Herkenbaarheid dus.

Maar misschien is die 2 centimeter eigenlijk wel genoeg.

Leave a Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *