Iemand die ik nog irritanter vind dan mezelf is Victor Mids, die illusionist die het programma MindF*ck presenteert. Als zodanig is het best een lekker happie, die Victor, maar zodra hij zijn wonderlijke
trucs laat zien begint het te jeuken en even te later te schuren op vervelende plekken.
Gelukkig legt hij ook nog wel eens wat trucs uit en dat is genieten. In zijn laatste uitzending liet hij het effect van choice blindness zien. Hij liet een vrouw twee foto’s bekijken. Eén van twee was een kalende man met een bril en één van een knappe vent met een mooie bos haar. Ze mocht kiezen met wie ze op date mocht en ze koos de laatste. Victor Mids verwisselde zonder dat ze het in de gaten had de kaartjes en vroeg waarom ze juist met die ene vent uit wilde gaan. Dat was dus ineens die kale met de bril.
De vrouw had niets in de gaten en vertelde zelfs dat ze het zo’n leuk brilletje vond. Een ander slachtoffer, een man dit keer, kon kiezen uit twee vrouwen. Hij koos de vrouw met de blonde lokken maar Mids wisselde de foto’s weer om en de man begon uitgebreid te beargumenteren waarom hij juist met die andere vrouw wilde daten.
En zo waren er nog meer patiënten die er allemaal in trapten. Ze verdedigden een keuze die ze niet zelf hadden gemaakt maar konden zichzelf toch wijs maken dat ze een juiste keuze hadden gemaakt en konden daar zelfs argumenten voor verzinnen. Choice blindness schijnt het te heten.
En toen schrok ik want op mijn zaterdagavond dacht ik ineens aan onze eigen Victor Mids: Leon.
Maar het kwartje viel. Leon is de Fred Kaps van FoodValley, de Victor Mids van de Veluwe. Leon houdt de gemeenteraad twee foto’s voor. Eéntje met een kazerneterrein met allemaal woningen voor Edenaren, een project dat ongeveer 10 miljoen kost. De andere is een foto van een kazerneterrein met allemaal gekke gebouwen naast een Natura2000 gebied met een onzekere toekomst dat in ieder geval 26 miljoen kost maar zomaar op het dubbele kan eindigen.
Hij laat de foto’s aan de gemeenteraad zien en een grote meerderheid kiest de foto met de woningen voor Edenaren. Maar dan doet Meijer zijn grote truc. Vliegensvlug wisselt hij de foto’s en de raad begint te beargumenteren dat zo’n onzekere toekomst met torenhoge verliezen toch echt beter is dan woningbouw voor Edenaren. Dan beginnen ze elkaar na te papegaaien en elkaar nog meer te overtuigen van hun eigen
‘gelijk’ en zie daar: het WFC komt er. Tenminste, bijna.
Choice blindness dus en 85% van de mensen schijnt er gevoelig voor te zijn. In die 85% zit de fractie van Leon zijn eigen partij, die wel veel roept maar niets doet voor andere doelen dan het WFC. Nou is nog
steeds de vraag wie het restant tot die 85% gaat opvullen. Want alhoewel onze eigen Victor Mids op alle mogelijke manieren suggereert dat het go/nogo moment al is geweest is het zwaard van Damocles nog niet gevallen.
We kunnen nog terug namelijk. Het zou getuigen van veel intelligentie en wijsheid als de gemeenteraad zou aantonen geen last te hebben van choice blindness. Vooruit kunnen kijken en zien dat de toekomst van Ede niet gebaat is met grote risico’s die overheidspretparken met zich mee brengen maar zien dat Ede veel meer heeft aan woningbouw voor de eigen bevolking. Geen keuzeblindheid maar helder kunnen zien.
Helderziendheid dus maar daar hoef je geen Victor Mids voor te zijn.
Mo schrijft: “….. het zou getuigen van veel itelligentie en wijsheid als de gemeenteraad …..”. Tja, als.