Het zijn verwarrende tijden. Ook ik raak in de war. Zo zag ik gisteren een krantenkop met een uitspraak van burgervader Rene Verhulst waar ik het mee eens was. “Stel de verkiezingen uit!” kopte de Gelderlander de uitspraak van Verhulst en ik was het daarmee eens. Verhulst, ik, eens! Het kan!
Langzaam gingen mij gedachten terug naar drie jaar geleden. Vlak voor de raadsverkiezingen in Ede. Ik zag een blauwbekkende Bart Omlo, een rillende Jet Verhoef en een bibberende Stephan Nijenhuis. Wie organiseert er nou verkiezingen in maart?
Maart is namelijk een waardeloze maand. In de naam schuilt de verborgen belofte van lente. Bij maart denk ik aan terrassen. Aan witte wijn. Aan zon. Maar maart is eigenlijk een verlengstuk van de winter. Maart is helemaal geen lente, maart is gewoon koud.
Dat was het drie jaar geleden ook en man, wat een sneu gezicht, al die koukleumende politici op het kerkplein. Als een stelletje keizerspinguïns dicht op elkaar geplakt, zoals ze dat de volgende drie jaar steeds zouden doen, en af en toe een petje of een pennetje naar het stemvolk toegooien om een kiezer te paaien.
Een triest gezicht.
Dat kan natuurlijk anders. Raadsverkiezingen in juni en ik zie Peter de Pater gul bier uitdelen op het Museumplein. Leon Meijer die voor de Albert Heijn lachend supergezonde appels uitdeelt. Ik voorzie zelfs dat sommige politici met burgers (!) in gesprek gaan onder het lentezonnetje op een mooie zaterdag in juni.
Ik zie voor me dat politici mij even komen helpen in de tuin als ze op bezoek komen om hun verkiezingsprogramma door de brievenbus te duwen. Leuke gesprekken, goede ideeën, politici in gesprek met de inwoners. Dat kan. Dan kan allemaal in juni. Niet in maart. Maart is een waardeloze maand. En raadsverkiezingen zijn makkelijk te plannen. Altijd in dezelfde periode, ongeacht of een college valt of niet.
Goed plan dacht ik dus maar Verhulst had het niet over de raadsverkiezingen. Die had het over de 2e Kamerverkiezingen. Dat ze maar beter niet door kunnen gaan in verband met Corona. Zo wordt zo’n krantenbericht een uur voordat het kabinet valt ineens wel heel apart.
Want een demissionair kabinet tijdens de grootste crisis na WOII lijkt me niet zo handig. Dan heb je een regering nodig die kan doorpakken. Snel besluiten kan nemen. En verantwoordelijkheid kan dragen. Want Verhulst en ik ook niet gemeen hebben is dat we denken dat de verkiezingen niet veilig kunnen worden gehouden.
Want het uitsmeren over drie dagen van de verkiezingen, waar je in je eentje in een hokje moet staan om snel even dat rondje rood te kleuren lijkt me een stuk veiliger dan met z’n allen in de rij staan voor de kassa’s Albert Heijn. Een stuk veiliger dan klassen met examenscholieren die op een halve meter afstand van elkaar zitten in slecht geventileerde klaslokalen. Of stiekeme feestjes houden in zuipketen waar niemand tegenop durft te treden. Bedrijfskantines die vol zitten. Waar? Hier allemaal in Ede. Doe daar eerst maar eens iets aan.
Misschien duurt die Coronacrisis nog wel een jaar en dan zitten we nog tot december tegen die Haagse faalkoppies aan te kijken. Dat gaan we dus niet doen, René!
Nee, er zijn genoeg zaken die we eerst moeten aanpakken om Corona de kop in te drukken voor je aan de verkiezingen komt. We hebben juist meer verkiezingen nodig.
Verkiezingen voor een burgemeester bijvoorbeeld. Want het is wel een beetje raar dat juist een ongekozen burgemeester nu oproept tot het uitstellen van verkiezingen.
Ik krijg daar jeuk van. Democratische jeuk.