Een moment voor een monument

Jammer dat zelfs de onthulling van een monument in Ede tot een hoop gedoe leidt. Dat zou toch anders moeten kunnen en bij een organisatie waar nergens zoveel vergaderd als bij de gemeente Ede zou je verwachten dat er op alle mogelijke ellende al ruim van tevoren was geanticipeerd. Niet dus.

Maar de koek is nog niet op!

Het doek was nog niet van het monument afgetrokken of burgemeester Verhulst kondigde alweer een nieuw monument aan. Een monument voor alle Edese Coronaslachtoffers. Ik heb de laatste tijd niet alles gevolgd maar ik kan me niet herinneren dat ik de Edese gemeenteraad hier een uitgebreid debat over heb zien voeren. Dat kan ook niet want de raad is twee maanden met vakantie.

Er zijn in Ede 89 mensen overleden in anderhalf jaar tijd door Corona. Dat is veel. Ik vraag me wel af wat nou precies de grens is voor een monument. Is dat een aantal doden? Of is dat de onschuld van de slachtoffers?

Ik kan me voorstellen dat er in die anderhalf jaar tijd meer Edenaren zijn overleden aan andere rotziektes. Gaan we daar dan ook een monument voor oprichten? Een monument voor alle verkeersslachtoffers misschien? Of een monument voor alle slachtoffers van de slechte luchtkwaliteit in Ede. Waarom niet?  

Wie gaan we wel herdenken en wie niet. En wie beslist dat.

Het is in ieder geval wel iets dat je niet in je eentje moet beslissen. Een monument staat er namelijk wel even. Het plaatsen van een monument heeft veel impact op de omgeving. Het onderhoud is niet gratis en als zelfs het plaatsen van een monument voor Indië al tot zoveel commotie leidt dan moet je voorzichtig zijn met zulke zaken.

We hebben in Ede een Commissie Ruimtelijke Kwaliteit die iets zegt en vindt over monumenten. Geen idee wie er in zit. Als het dezelfde bezetting heeft als de Agendacommissie van de gemeenteraad dan hou je je hart vast.

Maar het Coronamonument gaat er komen. Het wordt iets met handen. Ik weet niet of dat een goed idee is. En of een Coronamonument de eeuwigheidswaarde heeft die aan monumenten kleeft. Voor je dat kunt taxeren is het goed om rustig de tijd te nemen en niet in de emotie van het moment te beslissen.

Bij het Indiëmonument is er wel erg veel tijd genomen. Dat was niet nodig. Maar iedereen is het er wel over eens dat er een monument moest komen. De tijd heeft wijsheid gebracht.

Het zou misschien goed zijn om voor een Coronamonument ook rustig de tijd te nemen. Even een paar jaar nadenken om te beoordelen of we dit eigenlijk wel willen. Even een ander perspectief.  En het is nog beter om dit soort beslissingen niet over te laten aan een commissie die ergens in de kelders op de Bergstraat vergaderd maar die beslissing over te laten aan een democratisch gekozen orgaan.

Dat hebben we in Ede. Een mooie klus voor over een jaar of vier.  

1 thought on “Een moment voor een monument

  1. Wie zegt dat de gemeenteraad van Ede een democratisch gekozen orgaan is heeft daar misschien nog wel een beetje gelijk in. Maar het gaat natuurlijk om de vraag of dit orgaan, de gemeenteraad, ook op democratische wijze functioneert. Daar kun je vraagtekens bij zetten.
    Het is natuurlijk niet democratisch dat de grootste fractie niet in het college van B&W vertegenwoordigd is. En hoe democratisch is een gemeenteraad die danst naar de pijpen van het college? Moet dansen, om een volstrekt niet democratische coalitie bijeen te houden. Naar de letter zijn raadsleden ongebonden, zij worden geacht te handelen zonder last. In de alledaagse politieke praktijk worden zij wel geacht de lijn van hun politieke partij te volgen. Maar ik heb weleens de indruk dat de meerderheid van de Edese raadsleden, vooral in het belang van de coalitie, braaf volgt wat het college wil. Een cynicus zou kunnen opmerken dat deze raadsleden daarmee in feite de status van stemvee van/voor het college hebben. En daarmee een hoofdtaak van de raad, het bepalen van het beleid, volledig in handen van het college hebben gelegd. En zo dus ook, en dat is misschien nog wel erger, een tweede hoodtaak vrijwel inhoudsloos hebben gemaakt: het controleren van het college. Want ja, ’t is lastig om (coalitie-)vrienden het vuur na aan de schenen te leggen.

Laat een reactie achter op Jan Kijlstra Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *