Testen voor toegang, ongeveer iedereen was (of is?) er wel boos over. Een miljard belastinggeld gaat op aan het (veilig?) mogelijk maken van een paar hobby’s en natuurlijk weer de ‘happy few’ die er flink aan verdienen. Stapels ophef en meningen – snap ik helemaal, het is ook ingewikkeld. Waarom moet de belastingbetaler meebetalen aan de hobby’s van een paar? Waarom moeten er mensen flink aan verdienen? Is het rechtvaardig dat rijken meer mogelijkheden hebben dan armen? Wat is sociaal, wat is rechtvaardig en natuurlijk: werkt het? Maar deze column gaat niet over de ophef van testen rond toegang. Het gaat over een andere lekker alliteratie: het Veluwe vignet. Vorige week stond dit in de Gelderlander maar in tegenstelling tot ‘testen voor toegang’ heb ik er nog geen ophef over zien langskomen op de sociale media.
“Een vignet om te mogen mountainbiken in de omgeving van Ede, Otterlo en Lunteren komt steeds dichterbij.” Het gaat (nu) over mountainbikers. Mensen haten ze omdat ze je van de sokken rijden, beestjes wegjagen en de natuur beschadigen. Mensen houden van ze omdat het sportief en gezond is. Maar ze kosten blijkbaar ook geld, paden aanleggen. En dat moeten ze nu zelf gaan betalen. Heel rechtvaardig. Geen ophef. Maar toch kreeg ik stress van een uitspraak uit het artikel: “Ik denk ook dat we verder moeten gaan: ook betalen voor wandel- en ruiterroutes.” Roland Draaijer – Wielervereniging Ede.
Deze uitspraak van Roland Draaijer blijft hangen. Hij heeft natuurlijk gelijk. Als het logisch is dat mountainbikers betalen om te mogen fietsen, waarom andere fietsers niet? En ook ruiters. En dan natuurlijk ook de wandelaars niet vergeten, wandelpaden kosten geld – laat ze dat lekker zelf betalen. Waarom moeten mensen die niet wandelen daarvoor betalen? Het klinkt misschien wel logisch en daarom is er geen ophef. Of er is geen ophef omdat het begint met de mountainbikers en de meeste mensen geen MTBer zijn? Maar als het eerlijk is dat MTBers voor hun eigen paden betalen, waarom alle anderen dan niet?
“De wens voor een mtb-vignet voor de Veluwe komt voort uit een discussie over een eerlijker verdeling van de kosten van natuuronderhoud.” Schrijft de Gelderlander. Snap ik ook wel. Als Staatsbosbeheer en Natuurmonumenten geld te kort komen en MTB-routes veel geld kosten begrijp ik dat ze iets moeten. Maar toch, is dit waar we naar toe willen? Dat je voor fietsen, paardrijden en zelfs om te mogen wandelen – moet betalen? Het staat me tegen. Een stukje basisvoorziening collectief regelen lijkt me een mooie taak voor de provincie. Ik snap dat het na het overmaken van 17 miljoen euro voor het Edese WFC de kas wat leger is, maar er zit nog genoeg in die kas. Als ze in de toekomst iets slimmer omgaan met geld zou het toch gewoon moeten kunnen om die twee ton per jaar te kunnen betalen? En wat kost het eigenlijk om een systeem te maken met vignetten voor fietsers (en straks misschien ook ruiters en wandelaars) en de controle daarop? Is dit echt nodig?
Is de natuur in principe van ons allemaal en dus zo veel mogelijk vrij toegankelijk of alleen voor de klanten die daar (extra) voor gaan betalen? Voor de mountainbikers lijkt het dus nu zo goed als zeker – ik ben benieuwd of het daar stopt.