Net terug van een weekje zon. Niet in Nederland, waar misschien wel meer zon te zien was dan waar ik zat, maar ergens in Verweggistan. Dat blijft altijd iets spannends, dat buitenland. Dat hoort voor mij bij de opwinding van een vakantie. Mijn verstand zegt dat er niets spannends aan is, dat buitenland, maar mijn gevoel waarschuwt me dat er achter iedere conifeer in het buitenland een struikrover zit. Of een terrorist. Ik let dan ook altijd extra op mijn spullen. Zakkenrollers, dieven, criminelen, ze zijn massaal aanwezig in het buitenland. Dat zegt mijn gevoel althans.
Als ik dan terugkom dan merk ik pas hoe spannend ik het vond want pas dan kan ik me echt ontspannen. Nergens zo veilig als in Ede toch? Totdat je dan de kranten leest. Twee berichten:
“Man roept Allahu Akbar in centrum Ede.” En niet alleen in Ede Centrum maar ook in de McDonald’s. Dat deed hij vast niet om een Akbarbecueburger te bestellen. Het voorval werd afgedaan in een berichtje van 10 zinnen. Ik vind dat nogal summier, zeker als je leest dat de Bennekomse Buurtbingo zomaar 30 zinnen aan verslag oplevert. Bericht nummer 2:
“Jongens op snorfiets rijden in op agent”. En dat was dus geen vergissing of een gevalletje slecht sturen want één van de jongens had ook nog een mes in zijn handen. Ging op een haar na goed. Aan dit voorval werden maar liefst 11 zinnen gewijd.
Ik vind het nogal niet wat. Een ‘verwarde man’ die personeel van een restaurant (nou ja…) bedreigt en jongens die met een mes in de hand inrijden op een politieagent.
Dat zijn geen berichten die je in Ede verwacht. Het lijkt nog niet zo lang geleden of een berichtje als: ‘Fiets gestolen van station Ede-Wageningen’ stond gewoon op de voorpagina van de Edese Post.
Je zou kunnen verwachten dat de gemeenteraad op de achterste benen zou staan na deze twee incidenten. Maar nee hoor. Tijdens de ‘gebeurtenissen’ vorig jaar in Veldhuizen (u weet wel: autobranden, journalisten die bekogeld werden) had het college een even voorspelbare als gevaarlijke reflex: “dat hoort nu eenmaal bij een stad”.
Stadse fratsen dus. Een heerlijke dooddoener waarmee je alles recht kunt praten. Alsof het normaal is dat auto’s massaal in de hens worden gestoken. Alsof het bij een stad hoort dat jongens met een mes inrijden op een politieagent. Niet dus.
Het is natuurlijk lekker makkelijk om dit soort incidenten (want zo noemen we dat soort misdrijven tegenwoordig) te wijten aan groeistuipen. Het is ook lekker makkelijk om de schuld van dit soort incidenten bij de politiek te leggen. Maar iets meer verontwaardiging zou wel op zijn plaats zijn. Dan lijkt het wat minder normaal.
Inmiddels lijkt Ede wel een beetje buitenland. En dat noemen we dan stadse fratsen. Ede mag van mij wel gewoon een dorp blijven. Waar de diefstal van een zakje snoep de voorpagina haalt en er op pagina drie een uitvoerig verslag staat van de uitvoering van zangvereniging de Wekeromse Zandzangers. Dorpse degelijkheid dus. Ede hoeft helemaal geen stad te worden maar kan gewoon een dorp blijven. EdeDorp.
Misschien is dat een leuke naam voor een website?