Onlangs werd de vroege ochtendrust wreed verstoord. ‘De dag des oordeels’ flitste er even door mij heen toen ik nog half slaperig probeerde te analyseren wat de bron van al dat hels lawaai toch kon zijn. Hoe een complete kakofonie van bladblazers klinkt weet ik dus nu ook. De mannen van het groenonderhoud waren namelijk geestdriftig hun ‘ding’ aan het doen. Kort daarvoor hadden namelijk de eikenbomen door stormachtige perikelen hun vruchten der voortplanting vroegtijdig aan de aarde moeten prijsgeven.
En nu waren daar de edele groene ridders, gewapend met de ‘meest stompzinnige uitvinding ooit gedaan’, om netjes al die duizenden eikels op een hoop te blazen en af te voeren. Prachtig natuurlijk zo’n vlotte en rigoureuze aanpak. Maar is dit nu echt nodig? Wij wonen aan de rand van Ede aan een weg waar het aantal verkeersbewegingen eigenlijk zeer gering is. Dan zijn er wel andere plekken en locaties in ons mooie Ede te vinden waar dat veel nodiger is lijkt mij.
Bij ons oude huis maakte ik bijvoorbeeld dagelijks gebruik van de Kranenburg, een belangrijke toegangsweg tot Veldhuizen A. Daar bleven de afgevallen bladeren langdurig liggen en zorgden voor het ontstaan van een dikke pulpmassa bij de stoeprand. Bij regenval wordt het dan zeer glibberig en komt de verkeersveiligheid ernstig in het geding. Ook worden zo afvoerputten geblokkeerd zodat er veel regenwater onnodig op het wegdek achterblijft. Menig keer heb ik zelf dan maar de zaak ontstopt.
Verder is het opvallend dat er geen aandacht wordt geschonken aan bepaalde drukke paden. Neem nu eens die bij de Frankeneng langs het spoor. Ter hoogte van het viaduct over de Kastelenlaan/Keesomstraat groeien er planten zo ver over het fietspad dat deze bijna wordt gehalveerd en je zelfs moet uitwijken. Ook was ik onlangs getuige van een opmerking op twitter waarom de gemeente een bepaald veldje regelmatig laat maaien terwijl dat van de omwonenden helemaal niet hoeft!
De grote vraag is dan ook hoe het beleid in gemeente Ede tot stand komt met betrekking tot groenonderhoud? Is er een prioriteitenlijst of is het allemaal willekeur? Waarom worden er op plekken, waar het niet direct nodig is, bepaalde werkzaamheden grondig uitgevoerd en blijft het op cruciale locaties achterwege? Wat steekt er toch achter deze wonderlijke wereld van groenbeheer in onze gemeente? Of dalen de beleidsmakers op dit gebied nooit eens de ‘berg’ af om te kijken wat er zich allemaal in het ‘dal’ afspeelt?
Onze overbuurman kan geen enkel gevallen blad of eikel verdragen en heeft een sterke innerlijke drang net zo lang de bladblazer te hanteren dat alles van eigen erf en zelfs van de gemeentelijke groenstrook is weggevaagd. Die laat er echt geen gras over groeien. Ik zou als gemeente deze man per direct als hoofd groenonderhoud aanstellen. Van keuzestress heeft buurman vast geen last. Hij zal ongetwijfeld heel Ede binnen de kortste keren gesnoeid en schoon geblazen hebben… en dat ook zo houden!