Wat leuk dat een burgemeester de bevolking van zijn/haar gemeente rechtstreeks en regelmatig toespreekt via een vaste column in het plaatselijk weekblad. Hierdoor leert de bevolking de persoon van de burgemeester beter kennen en voor de ambtsdrager biedt het de kans om visie en ideeën beter uit te dragen.
Toch zit er een gevaarlijk kantje aan deze ook in Ede gegroeide gewoonte.
We kennen onze burgemeester als een goedgemutste, joviale en een bij Ede hoogst betrokken burgervader. Hij gaat met diamanten bruidsparen op de foto, houdt toespraken op lokale of regionale evenementen, knipt wanneer nodig linten door of geeft startschoten. Daarnaast voert hij het college van B & W aan en zit de gemeenteraad voor. Persoonlijke en extra noten zet hij ook door tv optredens in een sinterklaasserie en als undercover als verkeersregelaar. Hij werkt keihard om de belangen van de gemeente te behartigen langs formele en informele weg en doet zijn best de bevolking nog te amuseren ook. En voor zover mij bekend zonder privileges, zoals bijvoorbeeld een eigen rookruimte in het raadhuis, op te eisen. Wie zou zo iemand nou niet het recht op een eigen vaste column in Ede Stad en Edese post gunnen?
Bovendien vult hij de columns prima in. Zowel beleidsmatige en persoonlijke thema’s worden door hem beschreven in een laagdrempelige, vlotte stijl en de keuze van onderwerpen is gevarieerd.
Dus, wat zit je nou te zeuren, meneer de columnist?
Het gevaar van een vaste burgemeesterscolumn in de plaatselijke media schuilt hem in een heel andere hoek. Een burgemeester als columnist op frequente basis vult een wezenlijk deel van de krant. Daarmee is hij min of meer ook collega van de andere columnisten en de journalisten van de lokale krant. Stel, er gebeurt iets in de gemeente op het gebied van openbare orde (waar de burgemeester verantwoordelijk voor is) en dat loopt vreselijk uit de hand. Is dan de krant in staat en bereid om de burgemeester stevig en onafhankelijk kritisch aan de tand te voelen? Of zegt de hoofdredacteur dan tegen zijn redactie: ‘pak ‘m niet te hard aan, want anders verliezen we onze beste columnist misschien.’ Of, wellicht, zegt hij dat niet, maar denkt dat wel en verliest hij aan journalistieke scherpte.
Of, stel, er breekt een vreselijke ramp uit en de burgemeester maakt zware fouten in het crisismanagement richting politie of brandweer. Zullen de lokale media al of niet via de vaste columnisten de burgemeester kritiek onthouden, sparen of zelfs overdreven verdedigen?
Liever dan hem een vaste column te gunnen zag ik dat Ede Stad en Edese Post de burgemeester vaak, structureel en stevig interviewden over bijvoorbeeld de verkeersveiligheid in Ede. Of over de stand van de openbare voorzieningen of de staat van het milieu. Dat is nuttig voor de bevolking en voorkomt dat rondom zijn ambt of persoon de schijn komt te hangen van vriendjespolitiek. Of van vriendjesjournalistiek.