In Ede willen we dat iedereen mee kan doen. Samen met inwoners maken we Ede toegankelijker voor alle inwoners.
Maar het blijkt eigenlijk niet zo makkelijk. Jaren geleden heb ik gestreden voor een rolstoelvriendelijk speeltoestel op de markt! Iedereen was het met mij eens dat het schandalig was dat niemand hieraan heeft gedacht met het plaatsen van de speeltoestellen. Via een motie heb ik nog geprobeerd om dit te bewerkstelligen en een meerderheid was snel gehaald. Helaas heeft ook dat niet geholpen want een kind in een rolstoel kan nu nog niet meespelen met de toestellen op De Markt. Ik kreeg toen van de wethouder antwoorden zoals: te duur, geen ruimte meer op de markt, kan niet zonder toezicht etc.
Het college vindt het wel belangrijk dat iedereen in de gemeente Ede mee kan doen. We hebben zelfs een wethouder inclusie. Hoe mooi is dat! Er zijn afspraken gemaakt om de toegankelijkheid in openbare gebouwen te verbeteren zodat ook rolstoelers fatsoenlijk binnen kunnen komen. Samen met de koplopers wordt een programma gemaakt en elk jaar wordt hier ook budget voor gereserveerd. Zo bieden we als eerste gemeente in Nederland drie verschillende vormen van gehoorondersteuning bij de balie. Hiermee kunnen doven, slechthorenden, maar ook mensen die gevoelig zijn voor omgevingsprikkels makkelijker praten met de baliemedewerker. Super!
Er moet nog meer gedaan worden voor diverse inwoners om hen volwaardig mee te laten doen in onze maatschappij. Dat is niet erg hoor, als we er maar oog voor hebben en stapjes in de goede richting doen.
Nu was ik erg verbaasd dat, met de aanleg van de vernieuwde winkelstraat, de ribbelstenen weggehaald waren. Ik heb altijd begrepen dat dit voor mensen met een visuele beperking is aangelegd zodat zij veilig door de winkelstraat konden lopen zonder obstakels. Bij navraag aan de wethouder wist hij helemaal niet wat ribbelstenen waren en ook was de betekenis hiervan bij hem niet bekend. Toch jammer, zeker wanneer je een toegankelijke winkelstraat wilt aanleggen.
Maar het blijkt ook dat de Koplopers, ervaringsdeskundigen met en zonder beperking, betrokken waren bij de aanleg van deze vernieuwde straat. Zij waren blij met de nieuw belijning aan de zijkant. Met deze gootlijnen wordt ook gerefereerd naar het oorspronkelijk wegprofiel dat vroeger bestond uit een rijbaan met aan weerszijden trottoirs. Twee vliegen in een klap zou je zeggen. Toch is er iets niet goed gegaan want wanneer je zo’n gootlijn volgt dan kan het maar zo zijn dat je tegen een mooie groene boom aanbotst. En zo hadden de Koplopers het ook niet bedoeld. Is het dan niet voor blinden/slechtziende bedoeld? Maar waarom zijn dan de ribbelstenen weggehaald die midden door de winkelstraat liepen en waardoor mensen met een visuele beperking in ieder geval veilig door de winkelstraat konden lopen? Aan de wethouder hoef ik het niet meer te vragen, die weet niet wat ribbelstenen zijn.
En daar word ik dus wel moedeloos van. Soms word ik zo enthousiast wanneer ik in een visie lees dat er voor de herinrichting van straten en pleinen “inclusieve” ontwerpen worden gemaakt. En dat de openbare ruimte zo toegankelijk mogelijk moet zijn voor alle gebruikers.
Maar waarom gaat het in de praktijk dan mis!!
Ellen Wijnsouw