Jij staat er vast niet bij stil. Of je doet het onbewust. Als je weer voor de zoveelste keer staat te zuchten en te mompelen omdat je wordt gecontroleerd bij de zelfscan. Het 16-jarige meisje dat daar voor 5 euro per uur werkt, hoort het allemaal wel. Maar wat boeit jou dat? Je verliest liever je waardigheid omdat je haar afzeikt als ze een fout heeft gemaakt, dan dat je je mond houdt en een neppe glimlach opzet.
En dat snap ik, dat is namelijk mijn werk. Drie avonden in de week zet ik mijn supermarkt-masker weer op en ben ik je favoriete caissière. Voor de meeste klanten dan. Op deze man na. Deze man was zijn pinpas vergeten en zijn boodschappen werden apart gezet. Mijn dienst begon om 17:00 en deze man kwam binnen om 17:01.
Je kan dan vast begrijpen dat ik geen idee had van de situatie toen de man naar de servicebalie kwam en zei: ‘tasje’. Nou gebeurt het vaker dat wij als caissières worden overgeslagen met een simpele ‘hallo’. Hoe dan ook, ik sla een tasje aan op mijn kassa. Maar deze man bedoelde zijn boodschappentas die ergens achter stond. Ik moest ongemakkelijk lachen en grapte ‘dat kan ik natuurlijk niet ruiken’.
The hell broke lose.
Ik kreeg van deze man de vraag of ik hier lang werk en of ik altijd zo chagrijnig was. Ik mocht niet eens antwoorden en meneer zei ‘hou je bek en scannen’. Nou laat ik mezelf niet snel intimideren door een kabouter van 1.60 met een unibrow, maar deze man ging nog een stapje verder.
Ik zei dat deze man mocht vertrekken en lekker naar een andere supermarkt mocht gaan. Bij mij hoefde hij het niet meer te proberen. Van mijn reactie was hij niet gediend, en liet dat merken. Volgens deze aardige man was ik een ‘k*twijf” dat mocht “opk*nkeren”. Ik moest mijn grote bek houden. Ik stond te trillen toen hij eindelijk de winkel verliet nadat hij nog verbaal op de vuist ging met de directeur. Daarna ging mijn supermarkt-masker natuurlijk weer op.
Nou ben ik zelf 1,90m en werk ik al drie jaar als caissière dus ik ben niet snel bang voor een situatie als deze. Ik ben uitgescholden, gestalkt en bedreigd. Ik hoop alleen dat ik jou kan overtuigen om een keer om te kijken naar jouw caissière of zelfscanmedewerker.
Wij kunnen er écht niks aan doen als je een controle krijgt, dat er een lange rij staat of dat jij niet goed gelezen hebt op het kaartje iets nou wel of niet in de bonus was. Bovendien hebben wij te maken met opdrachten van hogerhand. Als je tegenwoordig langer staat te wachten bij de kassa, dan komt dat omdat wij moeten besparen op kassa-uren.
Dus voor de laatste keer, laat die verbale agressie thuis tegen mij en mijn minderjarige collega’s en ga je mond spoelen.
Roos