Twee jonge Edenaren, begonnen op jonge leeftijd aan hun ambitie om voor hun 35e miljonair te zijn. Ze begonnen een handelsfirma onder de naam RIROX. Dit bekte lekker en bij internationale expansie zou de naam geen tongbreker zijn. RIROX International. De droom speelt zich af begin jaren tachtig van de vorige eeuw.
De jongens, we noemen ze gemakshalve Henk en Hans, werkten beiden bij een fabrikant in dons en veren. Ze hadden snel door dat er nog wel eens dekbedden werden gefabriceerd, waarbij de stiksels niet voldeden aan de eisen des tijds. Slim werden deze dekbedden voor een appel en een ei van de baas gekocht en binnen de familie en kennissenkring doorverkocht voor alleszins acceptabele prijzen. Zo ging het ook met drukfoutjes op de dekbedovertrekken. Bij grote aantallen verdwenen ze , s’avonds in de kofferbakken van de jongens hun auto.Hele families werden op deze wijze voorzien met deze warme luxe. Het eerste kapitaal was gemaakt. Het geld werd bewaard in een mooi blik. De handel liep zo goed, dat het blik snel te klein was voor al het geld !
De volgende investeringen waren de inkoop van een 20 tal surfplanken. Deze werden illegaal aangevoerd vanuit een schip, afkomstig uit Taiwan. Bij controle bleken de planken dermate geperst te zijn vervoerd dat een succesvolle verkoop zeer twijfelachtig was, maar de jongens, niet voor 1 gat te vangen, plamuurden erop los in hun vrije tijd om ze vervolgens weer succesvol met winst te verkopen.
De volgende “klapper” moest een echte klapper worden nl: vuurwerk ! We schrijven ergens de maand oktober en de voorraad voor de eerste stroom vuurwerkpakketten was op peil. Echter uit het niets werd er bij een van de jongens een inval gedaan door de politie. De inbeslagname van deze partij viel de politie tegen, omdat de grote winstmaker bij de andere compaan was opgeslagen. Met behulp van allerlei bevriende buren, werd het overgrote deel verborgen in kelders, koelkasten en zelfs vrieskasten. Het werd nog een uitermate succesvol vuurwerk jaar. Het geldblik werd ingewisseld voor een emmer!
Dankzij een connectie met een vage kunstenaar in Azië,werden de jongens getriggerd om te investeren in” olieverfschilderijen”. Het mooie aan dit verhaal was dat er ergens anders op de wereld schilders leefden die in staat waren om de kerk van Ede van een foto natuurgetrouw op het linnen te produceren. Ook de overleden hond of poes van de familie Jansen of anderszins kon worden nageschilderd. 1000 schilderijen met allerlei Edese poses werden aangekocht. Als echte marketeers bedachten de jongens de schilderijen gratis op te hangen bij JACO op de Bospoort. Hier gold de afspraak dat er van elk verkocht schilderij 15 % naar JACO zou gaan. Een faire deal. De teller kon gaan lopen, de emmer kon weldra worden vervangen door een houten ton.
2 weken later was het zover. De eigenaar belde de jongens op met de mededeling dat alle schilderijen weg waren. Van blijdschap trokken de jongens een dure fles oude whiskey open om dit heugelijke feit te vieren. Dronken van geluk vielen de jongens die avond in slaap..De volgende ochtend kwam de ontnuchterende mededeling dat JACO de avond ervoor was afgebrand en dat alle schilderijen in een klap waren vernietigd! Of de grote hoeveelheid olie in de schilderijen debet is geweest aan de brand zal altijd een vraag blijven.
Niet alleen de schilderijen gingen in rook op, ook hun droom een ton vol met Hollandse florijnen te bezitten. Nu bijna 40 jaar later is het allemaal toch nog goed gekomen. Hun vermogen bestaat uit een mooi liefdevol leven dat bol staat van tastbare herinneringen, ervaringen en geluk.
Dat is pas echte rijkdom!
Hans Roosendaal.