In mijn wildste fantasieën zie ik mijzelf tijdens mijn pensioen een camper besturen. Lekker over de Veluwe cruisen, the King of the Road. En dan lekker ergens parkeren, de Hartman-tuinset uitladen en samen met mijn vrouw een fles rood opentrekken enzo. Nou duurt mijn pensioen nog 15, 16, 20 jaar. Het zou dus niet zo handig zijn om nu alvast die camper te kopen want die is dan in 2035 sterk verouderd. Nieuwe modellen, zuiniger, beter. Ik wacht dus nog even met die aanschaf.
De gemeente Ede wil in 2050 volledig energieneutraal zijn. Dat is een zelfopgelegd streven. Nobel natuurlijk. Dan zou je verwachten dat de gemeente nu fiks gaat sparen om in 2049 de beste en allernieuwste zonnepanelen en windmolens te kopen. Want met windmolens is het net als met campers: degene die je vandaag koopt is over 30 jaar verouderd, inefficiënt en rijp voor de schroot.
Over 30 jaar lachen we ons kapot over die zonnepanelen uit 2019 die nauwelijks rendement opleverden en waarmee het hele buitengebied werd belegd alsof het broodjes kaas waren. Nee, de techniek heeft in die 30 jaar niet stilgezeten. In 2050 moet er heel wat afgevoerd en gerecycled worden van die ouwe zooi die we nu op daken en weilanden leggen. Wat zullen we lachen over die lelijke windmolens van 100 meter hoog die als bijwerking hadden dat ze per jaar 50 kilo aan insecten vermorzelden. En mijn uitzicht verpesten.
Tijdens wat minder wilde fantasieën vraag ik me wel eens af waarom Ede weer zo nodig haantje-de-voorste wil zijn, dit keer over energie. Is dat de ambitie van alle Edenaren of is dat een persoonlijke ambitie van bestuurders die alvast hun carrière in Den Haag aan het plannen zijn?
Na de WePod, de elektrische ligfiets, de energieopwekkende plantjes boven de A12 en andere mislukte duurzaamheidsprojecten zou je kunnen denken dat we iets wijzer zijn geworden in Ede. Dat we niet als eerste het wiel willen gaan uitvinden. Dat we nu een keertje rustig afwachten totdat de mensen die er wel verstand van hebben met oplossingen en innovaties komen die je gewoon kunt kopen op het moment dat ze goedkoop zijn.
Maar nee, verblind door ambitie beginnen we nu alvast. Voor 2050 moeten er 26 windmolens bijkomen, ongeveer 1 miljoen zonnepanelen en wordt er ruim 300 hectare aan landbouwgrond geofferd voor zonneweiden.
Ik heb een glazen bol in huis en ik kijk er graag in. Dan zie ik mezelf in een camper over de Veluwe rijden. Niet meer onder de bomen maar tussen de windmolens en zonnepanelen die allemaal op korte termijn moeten worden vervangen omdat ze verouderd zijn.
Ik zie de heropening van de belt in Wekerom waar die miljoen zonnepanelen worden opgeslagen in afwachting van een duurzame recycling. En ik zie een lege portemonnee van de gemeente Ede die voor het 30ste jaar op rij de afvalstoffenheffing en OZB verhoogt omdat die duurzaamheiddrang uit 2019 nog steeds afbetaald moet worden.
Ik zie ook de feestelijke heropening van het gasnet voor me, door wethouder Meijer jr., die ergens had gelezen dat gas een prima alternatief is voor de miljoenen zonnepanelen die we aan de straatstenen niet meer kwijt kunnen.
En ik zie een glimlach bij de wethouder: “Hoe konden ze zo dom zijn, in 2019”.