UrgendEde

Ooit geleerd tijdens mijn veel te korte carrière op school: één van de kerntaken van de overheid is het zorgen voor veiligheid van de inwoners. Dat gaf me altijd een warm gevoel. Het idee dat onze burgemeester voorop gaat in de strijd. Dat de wethouders dag en nacht over mij waken. Dat ik gerust kon gaan slapen. Dat gevoel.

Totdat langzaam de informatie over de uitstoot fijnstof, zwaveldioxide, fluorwaterstofzuur, ammoniak, zware metalen en dioxinen van de biomassacentrales doorsijpelde in de Edese samenleving. Daar ging mijn gevoel van veiligheid.

Nou kunnen wethouders natuurlijk ook niet alles weten. Fijnstof is een onzichtbare sluipmoordenaar, logisch dat je daar niet direct aan denkt als je als wethouder een lintje mag doorknippen. Nu je, een paar later, geen krant meer kunt openslaan zonder op alle gevaren van biomassacentrales te worden gewezen, wordt dat anders.

Je zou denken dat de Edese bestuurders pal voor hun inwoners gaat staan. Direct ingrijpen om de volksgezondheid te waarborgen. Centrales laten sluiten, elektrische kachels uitdelen en gratis dekens komen brengen. Niet dus.

Het college schermt met een onafhankelijke keuringsinstantie die metingen heeft verricht. Zo’n instantie die drie weken van tevoren zijn bezoek aankondigt om zo hun klant de kans te geven alle maatregelen te treffen om die centrale die ene dag een keer te laten te stoken zonder dat de normen worden overschreden.

Het college komt ook met het bericht dat er voor biomassacentrales geen normen voor de uitstoot van fijnstof zouden zijn. Case closed. Dus geen wethouder Vreugdenhil die zachtjes over mijn haren streelt en me geruststelt. Geen wethouder Meijer die streng maar rechtvaardig aanklopt bij de biomassacentrales met een dwangbevel tot sluiting. Geen wethouder Veltman die troostende woordjes fluistert.

Wel krijgen we wethouder Hoefsloot die met droge ogen vertelt dat ‘we’ graag verder willen met WarmteBedrijf Ede. Ik weet niet wie ‘we’ is maar ik ben dat niet. Ik wil niet dat de Edese bossen worden opgestookt. En ja, er worden nieuwe bomen aangeplant. Er verdwijnen reuzen van 30 meter en er komt een bonsaiboompje voor terug. Zo heb je per saldo inderdaad geen afname in het aantal bomen. Andere trucjes zie je met uitstootnormen. In plaats van de totale uitstoot per centrale te beoordelen kijken we naar de uitstoot per schoorsteen. Slim hoor. Maar daar hebben de studenten aan de Geerweg die 30 meter van die schoorstenen wonen geen boodschap aan.

In plaats van de hoogste prioriteit te leggen bij de gezondheid van de inwoners van Ede verzandt het college in een eindeloos geleuter over normen, emissies en wetteksten, staat het vierkant achter het WarmteBedrijf en verdedigt het verbranden van hout voor verwarming, hoe primitief dan ook, te vuur (ik maak hem gewoon) en te zwaard. Vragen om informatie worden genegeerd. Informatiesessies met de gemeenteraad worden 3 maanden uitgesteld. In de hoop dat alles overwaait blijkbaar, net als het fijnstof zelf.

Langzaamaan worden alle Edenaren in de fuik van een monopolist geduwd, die per huishouden nu nog € 500 subsidie per jaar krijgt maar over een jaar of acht dat geld ergens anders vandaan moet zien te halen. Iemand enig idee waar….? Ik wel!

Het wordt tijd voor een Urgendarechtzaak in Ede, UrgendEde.

Wie begint?

Leave a Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *