Politiek Ede krijgt, zonder dat ze het in de gaten heeft, regelmatig haar oren gewassen. Met groene zeep. Greenwashing dus. Was het vroeger voor een onderneming genoeg om te zeggen dat je product goedkoop en van goede kwaliteit was, tegenwoordig moet je er bij vertellen dat jouw product heel duurzaam is. De rest maakt dan niet meer uit.
Een jaar of vijf geleden begon het met de biomassacentrales. Ik weet niet welk verkooptalent het was maar hij kreeg het voor elkaar de Edese politiek te doen geloven dat het verbranden van hout voor energieopwekking vreselijk duurzaam is. Dat gevoel zit nogal diep want overal ter wereld staan biomassacentrales ter discussie behalve in Ede.
Nog meer greenwashers kregen het voor elkaar om met twee reuzewindmolens het landschap van Ede definitief te euuhh ‘veranderen’. Uitermate groen, die onderneming, die met de winsten en subsidies ook nog eens FC Twente sponsort. Ede ging uiteraard weer akkoord.
Het concept van greenwashing past de gemeente nu ook zelf toe. De bijzondere aankoop van 100 bushokjes wordt gelegitimeerd door het project duurzaam te noemen. Zo wordt er op 7 bushokjes een groen dak aangelegd. Dat betekent niets meer dan dat er een paar vetplantjes op worden gepoot maar het project wordt verkocht als een bijdrage aan de biodiversiteit. Is het nu zo armoedig gesteld met de biodiversiteit of wordt een belachelijke investering in bushokjes goedgepraat door het te presenteren als de redding van het Edese klimaat?
De echte duurzaamheidspioniers kunnen zich misschien nog wel de lichtgevende plantjes herinneren die op een viaduct boven de A12 werden geplant. Nooit meer wat van gehoord. Maar dat zal ook wel niet gratis zijn geweest denk ik.
Donderdag werd tijdens een dramatisch theater de plaatsing van 10 hectare zonneweiden goedgekeurd waarna de verantwoordelijke wethouder juichte dat niet alle raadsleden aanwezig waren en er op die manier een meerderheid werd gehaald. Wat een armoe. Het was greenwashing in optima forma want aan het gebruikelijke duurzaamheidsgeleuter werd er een nieuw element toegevoegd: onderzoek. Alsof de exploitant daar in geïnteresseerd is.
Een hotel van 50 meter hoog bouwen en daarmee een woonwijk in de schaduw zetten? Kansloos natuurlijk maar noem het een energiehotel en de vergunningen stromen binnen.
De ambities hier in Ede zijn nog hoger dan de windmolens zelf. Het is me niet duidelijk of het nou om persoonlijke ambities gaat, want het staat voor een kandidaat-kamerlid lekker op het CV als je Ede energieneutraal hebt gemaakt, of dat het om intrinsieke ambities op het terrein van duurzaamheid gaat.
Hoe dan ook, handige ondernemers spelen op die ambities in. Die proeven bovendien ook het gebrek aan kennis maar zien wel de duurzaamsheidsgeilheid in de ogen van wanhopige politici die zichzelf, niet gehinderd door enige kennis, idiote ambities hebben opgelegd.
Energiecowboys presenteren zichzelf als de redder in nood in de strijd tegen de klimaatverandering en als een loyale partner van de politiek. Er worden allerlei argumenten ingezet om twijfelende raadsleden over de streep te trekken en niemand die nog ziet waar het die ondernemers om gaat: winst. Ondertussen verpaupert het landschap en gaat de duurzaamheid ten koste van de natuur. Bossen sneuvelen en weilanden veranderen in blikken oppervlaktes.
De duurzaamheidsindustrie krijgt trekjes van de farmacie: onder het mom van het redden van de mensheid zijn het perverse geldmachines geworden. En Ede? Ede werkt daar gewoon aan mee.