Hoe moeilijk kan het zijn? Je koopt als gemeente een hectare weiland en je laat iedereen die een geboorte te vieren heeft daar een boom op planten. Appeltje, eitje. De vraag is natuurlijk waarom je dat als gemeente zou moeten doen. Nou, gewoon omdat het leuk is bijvoorbeeld. Het lijkt mij namelijk hartstikke leuk om daar een boom te planten voor je pasgeboren baby die je de aankomende twintig jaar uit je slaap gaat houden.
Ook leuk: echt iets voor Edenaren. Geen gedoe met toeristen, investeerders, marketing en ander gedonder. Een dingetje alleen voor Edenaren. Leuk. En een kleine uitgave voor een gemeente met een begroting van meer dan 400 miljoen. Koop een weiland van € 40.000 en dan kun je daar Edenaren die samen een nieuw Edenaartje hebben gemaakt een boom op laten planten.
Nog leuker, we krijgen er zo maar nieuwe natuur bij. Nadat er de laatste jaren al behoorlijk wat bomen verdwenen zijn (ik ga het woord biomassa niet gebruiken) zou het wel eens leuk als er eens wat bomen bij komen.
En het allerleukste: het hoeft de gemeente Ede niets te kosten. Vraag je aan jonge ouders een bijdrage van honderd euro zodat ze voor honderd jaar een plekje voor een boom kunnen leasen dan wordt dat weiland helemaal betaald door die ouders die tegenwoordig, met droge ogen, duizend euro aftikken voor een kinderwagen van Maclaren. En anders willen opa en oma wel even dokken.
Kortom: iedereen wint. En ik hou daar van.
En ik zie het al voor me. Foto’s van jonge ouders die braaf iedere week het jonge beukenboompje water gaan geven. Beelden van kinderen die over acht jaar hun eigen boom gaan bezoeken en er een werkstuk over maken voor op school. Filmpjes op Facebook als die rotpubers eindelijk 21 zijn en met hun ouders van middelbare leeftijd een flesje bubbels opentrekken onder hun eigen boom. Bruidsfoto’s onder de boom als ze eindelijk op 32-jarige leeftijd het huis uit gaan.
Ik wil de sfeer van deze feelgoodcolumn verder niet bederven maar als mijn as werd uitgestrooid onder mijn eigen geboorteboom dan zou ik dat nog steeds een mooi moment vinden.
Een geboortebos is dus een goed idee waar niemand tegen kan zijn.
Maar dan ken je de gemeente Ede nog niet! Want wat zegt de gemeente Ede: “Op dit moment is er geen budget en personele capaciteit beschikbaar voor het opzetten van een Geboortebos.” Aldus de gemeente met een begroting van meer dan 400 miljoen euro.
Zo schijnt een geboortebos de gemeente het eerste jaar 80 mille te kosten. Hoe dan?! En: “In de jaren daarna zijn de structurele lasten begroot op € 18.292,- per jaar.”
Betaalt de gemeente nu ook € 18.292 per hectare bos per jaar? Natuurlijk niet. Wat gaat iets of iemand doen voor die € 18.292,- per jaar? Ik weet dat niet en ik kan me er ook niets bij voorstellen. Ik vraag me ook af of er voor andere projecten, het nieuwe Krollermuseum bijvoorbeeld, dan wel geld en ambtelijke ondersteuning beschikbaar is.
Maar er zijn meer aandachtspunten volgens de gemeente. Ik noem, en ik verzin dit niet, de privacy van het kind en AVG, de privacywet. Mijn hemel, wat heb je als ambtenaar lang moeten zoeken naar zo’n argument. En hoe slecht is dat argument.
Ook vraagt de gemeente Ede zich af of de boom na 18 jaar moet worden vervangen…. Dus je kind wordt 18 en krijgt een kaartje van de gemeente met de mededeling dat haar of zijn boom nu alsnog naar de biomassacentrale gaat. Ik weet niet wie dit argument verzon maar deze ambtenaar heeft dringend behoefte aan het bijwonen van de cursus ‘empathisch vermogen voor dummies’.
Ik weet niet welke wereldvreemde, gevoelloze ambtenaar dit stuk heeft opgesteld maar het geboortebos gaat niet door. Tenminste, niet zolang ik wethouder ben en ik zo’n ambtenaar per direct ontsla.
Wel komt er een alternatief voor het geboortebos. De gemeente Ede schenkt bij iedere geboorte een boom of heester voor in de eigen tuin. Als je een tuin hebt want anders wordt het een begonia op het balkon, een geboortebegonia. Heb je wel een tuin dan zullen de buren het niet leuk vinden als over een jaar of tien hun terras in de schaduw van jouw geboortekastanjeboom komt te liggen. De zonnepanelen op je dak kun je ook wel verkopen dankzij de geboortebeuk. Of je schuurtje dat over tien jaar wordt opgetild door de wortels van je Wodanseik.
Mijn kinderen zijn wat langer geleden geboren maar om mezelf te troosten heb ik toch maar twee bomen voor ze aangevraagd. De ene wilde een Pecuniaboom en de andere de Sativa Cannabis Hollandica.
Hebben we er toch nog plezier van.
Foto: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Wik_Pce_SDC16331.JPG