De eerste reacties van de bezoekers van ArtBase zijn binnen: “Wow, ik werd echt meegenomen in de beleving! Op sommige momenten kon ik Helene’s emoties zelfs in mijn eigen lijf voelen.’’ En deze dan: “Ik vond ARTBASE Ede supertof! Het voelde alsof ik in een film zat, met al die projecties en lichteffecten. Ik wist niet dat je zoiets in Nederland had.’’
Heb ik de opening gemist? Nee hoor, dit zijn wervende teksten uit een glossy bedoeld om de gemeenteraad over te halen snel een paar miljoen over te maken naar de stichting die ArtBase gaat exploiteren want behalve het gebouw, dat er al meer dan 100 jaar staat, is er verder nog niets. Ja, een hoop ideeën, dat wel. En die zijn best leuk.
Een multimediale tentoonstelling, 3d-effecten, een high-tech presentatie van de schilderijen van Van Gogh. Daar komt geheid volk op af. En dat willen we graag in Ede. Dat hier mensen naar toe komen die dan zeggen dat het hier mooi is en op die manier Ede, ik krijg het bijna niet uit mijn strot, op de kaart wordt gezet.
En als ‘we’ dat dan toch willen, dan maar de ArtBase. Van alle megalomane plannen is dit misschien nog wel het meest haalbaar en zelfs voor de inwoners van Ede interessant. Ik heb daarom met mezelf afgesproken dat als de WFE definitief wordt afgeschoten ik een groot voorstander word van de komst van ArtBase.
Die Hélène Kroller-Muller mag er dan wel af. Kunst verzamelen op kosten van de Nederlandse beleggers via haar man die daarbij een spoor van financiële vernietiging achterliet. Een minnaar schuldig aan collaboratie, lidmaatschap van de SS en het achterover drukken van schilderijen. Ook nog twee kinderen bij de NSB en een bezoekje brengen aan Adolf Hitler lijken me geen reden om iemand te eren met een museum.
Maar de rest? Doe maar. Maar hoe dan?
In ieder geval niet zoals bij de WFE. Geen besluitvorming in de kelders van het stadshuis. Geen geheime besprekingen. Geen mappen vol met vertrouwelijke contracten. Geen gekke woordvoerdersoverleggen.
Het zou namelijk zo maar eens kunnen dat als alles transparant en openbaar wordt besloten en Edenaren bij de hand worden genomen in dit proces, mensen vanzelf enthousiast worden. Dat het helemaal niet nodig is om alles in het geniep te beslissen.
Dan is het zelfs mogelijk dat Edenaren trots worden op dit project. Dan heb je geen dure marketing meer nodig maar dan heb je meer dan 100.000 Edenaren die iedereen warm maken om naar ArtBase te komen.
Ik snap het: dat is even wennen voor de Edese politiek. Alles eerlijk op tafel gooien en er dan over debatteren terwijl iedereen alles kan zien en horen is nieuw voor de gemeenteraad. Maar ik zie het al voor me, de Grotestraat in de kleuren van Van Gogh, op het Museumplein een terrasje, net zoals op het schilderij. Overal reproducties van Van Gogh en winkeltjes met kitsch. Best leuk toch?
100.000 ambassadeurs staan te trappelen om het populair te maken. Het enige dat ze nodig hebben: een gratis kaartje van ArtBase.