In het bos wandelen? Ik doe het al een poosje niet meer. Een stukje fietsen over de Edese fietspaden? Nee…. Mountainbiken dan? Ook niet meer. Nooit gedaan overigens maar ik breng deze offers als gezagsgetrouwe burger voor de natuur.
De recreatiedruk moet omlaag, hé? We lopen inmiddels met zoveel mensen door het bos dat het niet goed meer is voor de beestjes en bloemetjes. Al moet ik zeggen dat ik daar niet al teveel van merk. Ja, de laatste jaren is het aan de randen van het bos wat drukker maar loop je iets verder dan is het daar bijna net zo druk als voor de Coronacrisis, namelijk doodstil. Op die paar mountainbikers na dan.
Ik heb dus wel mijn twijfels bij de recreatiedruk die er volgens de Randstedelijke ecologensekte zou zijn. Op de Hoge Veluwe was het in ieder geval nooit een issue. Daar kraaien ze ieder jaar van plezier dat er weer meer bezoekers waren dan het jaar daarvoor. Dan hoor je niemand over recreatiedruk.
Maar ik wil natuurlijk niet de laatste regenwurm verpletteren onder mijn fiets of onder mijn bergschoenen de bijna uitgestorven retekever platstampen. Dus ik blijf maar een beetje weg van die bossen en dat is dan pech voor mij maar het gemeentebestuur is mij heilig: de recreatiedruk moet omlaag.
Totdat ik in de krant las dat het festival Woest en Bijster komt. Van augustus tot en met oktober wordt de regio geteisterd door kunstenaars die met hun werken ‘bezoekers met andere ogen naar de eeuwenoude landschappen laten kijken’. En het is natuurlijk de bedoeling dat we daar massaal naar toe gaan. Woest en Bijster moet het Oerolfestival van de Veluwe worden.
Ik vind de combinatie kunst en natuur een moeizame. Het is ook al zo’n randstedelijk dingetje. Als ik vroeger over de hei fietste en ik zag zo’n partij van die enorme glimmende stenen dan hield ik daar niet direct een gevoel van natuur aan over. Laat de natuur gewoon de natuur en stop kunst in de stad of in een museum. Geen groter gevoel van teleurstelling als je tijdens een boswandeling je langzaam één met de natuur begint te voelen maar dan ineens tegen een suf bankje of zo’n drakenei aanloopt.
Maar dankzij het festival Woest en Bijster kunnen we daar niet meer omheen. Achttien kunstwerken komen er met de bedoeling zoveel mogelijk toeristen te trekken die vervolgens de Edese middenstand moeten spekken.
De gemeente Ede subsidieert het festival (€ 125.000) en ook de provincie zal er wel weer een zak geld tegenaan gooien want Woest en Bijster kent de weg naar subsidies heel goed.
Recreatiedruk schijnt dan ineens niet meer te bestaan. Ga je als Edenaar naar het bos dan wordt je een schuldgevoel aangepraat dat je de natuur vernietigt maar ben je een toerist met een dikke portemonnee dat ben je van harte welkom om hier alles plat te trappen en te verjagen.
Dat gebeurt er namelijk met plekken in het bos waar kunstenaars hun gekke dingetjes mogen doen en waar in korte tijd 50.000 bezoekers zich aan vergapen. Die worden verwoest.
En ik ben dus verbijsterd.