Af en toe doe ik het nog wel eens: een stukje rijden. Helemaal fout natuurlijk want niet duurzaam maar ik wordt er behoorlijk ontspannen van. En melig. Ik rijd dan even langs het enige verwarmde fietspad ter wereld bij de Bovenbuurtweg. Vraag me niet waarom maar het verwarmen van fietspaden wordt duurzaam genoemd. Jammer dat tijdens de enige sneeuwbui van de afgelopen winter er iemand was vergeten die verwarming aan te zetten.
Vooral in de buurt van het station is het lachen. Eerst de stoplichten op de Tooroplaan vlakbij het station die daar nu bijna twee jaar staan en nog nooit gewerkt hebben. Als ik daar ik rij dan stop ik toch even voor die verkeerslichten. Gewoon, omdat het kan. En het blijkbaar ooit de bedoeling was. Dan rij ik door naar het station. Daar liggen twee parkeerplekken waar een bordje voor staat: “heeft u de WePod al gezien?”
Nee, die heb ik nog niet gezien. Tenminste niet daar. De kranten stonden er vol mee, er waren debatten (nou ja…) over in de gemeenteraad en er werden alvast twee parkeerplekken aangelegd zodat de WePod kon parkeren naast de ingang van het station. Ik ga dan stiekem even op die parkeerplekken staan die prachtig groen (duurzaam!) zijn geverfd. Genieten! Even om me heen kijken want er gebeurt daar van alles op het station maar er gebeurt nog steeds geen WePod. Geeft niks!
Dan rij ik graag door richting de Fietser, zo’n 100 meter verderop en dan kom ik op een rotonde. Deze rotonde is echt een stukje duurzame infrastructuur want op de rotonde kun je alleen rechtdoor. Je kunt niet naar rechts of links want dan rij je een berg zand in maar je kunt alleen maar rechtdoor. Of je kunt er een rondje op maken. Het heet niet voor niets rotonde natuurlijk en dat doe ik dan ook maar. Heerlijk! Muziekje aan en even lekker een paar rondjes maken.
Een beetje duizelig kom ik aan bij de Fietser. Hier ligt een parkeerplaats die zo groot is dat Schiphol al heeft geïnformeerd naar de mogelijkheden van een extra landingsbaan. Ergens is de verte staan inderdaad een paar auto’s want er werken mensen bij de Fietser en die komen natuurlijk…..met de auto. Nou heb ik het nooit goed begrepen, een parkeerplaats voor auto’s bij een organisatie die de Fietser heet, maar ooit schijnt de parkeerplaats voor wel 10% bezet te zijn geweest: tijdens een receptie van de lokale VVD.
Ik rij nog even de Hartogweg op en zie daar een nieuw stukje Edese ontwikkeling namelijk het “fietspaddatdoorniemandgebruiktwordt”. Het zou uit een Harry Potter-film kunnen komen. Het is zo smal en ligt zo dicht tegen het prikkeldraad van de Enka aan dat alleen suïcidale fietsers een gokje zouden kunnen wagen. Efficiënt natuurlijk want zo vraagt het fietspad weinig onderhoud en dat scheelt weer in de begroting.
Als ik weer terugrijd naar de Klinkenbergerweg kom ik langs één van de meest innovatieve Edese verkeersproducten: het mobiele verkeerslicht. Een Edese ambtenaar heeft daar een regenton rood/wit geschilderd en het ding volgestort met cement en daar een verkeerslicht in gezet. Het ziet er niet uit natuurlijk en het ding is zo zwaar dat hij door voor eeuwig blijft staan maar: goed geprobeerd
Eenmaal op de Klinkenbergerweg scheur ik onder het station door en zie daar een flitser staan, vlak voor de je heuvel op rijdt. Ik geef even extra gas! Want in die flitskast, en ook in de kast 200 meter verderop, heeft nog nooit, ik herhaal: nog nooit, een fotorolletje gezeten. Ze hebben nog nooit gewerkt!
Zo heb je in een straal van een kilometer een aantal verkeersvoorzieningen die euuh…wat minder toegevoegde waarde hebben in het Edese verkeer maar wel het nodige hebben gekost om ze aan te leggen. En achteraf totaal waardeloos zijn. Goed dat je als politiek anticipeert op de toekomst maar soms in het goedkoper om wat minder ver voor de muziek uit te lopen. Of te fietsen.