De stemmen waren nog niet geteld of het traditionele gejammer over de kloof tussen het platteland de Randstad laaide weer op. Waarschijnlijk omdat er een nieuwe boer Koekkoek in de Tweede Kamer is gekozen. Overigens is deze boer Koekkoek is geen echte boer maar een vazal van de veevoerindustrie die haar afzetmarkt in gevaar ziet komen. Schepen vol soja uit Brazilië komen naar FoodValley, kaalgekapte Amazonewouden achterlatend, en met de roep om de halvering van de veestapel zou dat zo maar kunnen leiden tot omzetverlies van de veevoerbedrijfstak.
Dat er een zogenaamde boer in de Tweede Kamer komt te zitten zegt dus niets over een kloof die groter zou worden. Dat is niet namelijk niet zo. Het probleem is dat die kloof steeds kleiner wordt en de randen van die kloof hebben inmiddels Ede bereikt.
Nu de kloof steeds kleiner wordt gaat het steeds meer schuren. De Randstedelijke arrogantie springt makkelijker over de kliffen van de Gelderse Vallei met als gevolg dat de wijsheid van de grachtengordel steeds vaker wordt gepredikt in deze regio.
Met een kloof die steeds kleiner wordt zie je steeds vaker Randstedelijke zendelingen de sprong wagen om hun geldingsdrang in de lokale politiek bot te vieren. Het college van Ede bestaat bijna helemaal uit immigranten die denken te weten hoe ze de Randstedelijke vooruitgang hier in de praktijk moeten brengen.
`Bouwen, bouwen, bouwen´ is zo´n mantra dat zo vaak wordt gedebiteerd dat je er bijna in zou gaan geloven. Bijna. Want dat bouwen doen we om nog meer immigranten uit de Randstad te kunnen huisvesten zodat nog meer wijsneuzen komen vertellen dat we het hier al jaren fout doen.
Want ze willen allemaal wel in Ede wonen om het vervolgens te gaan veranderen in een soort betondorp. Een soort nieuw kolonialisme waarvan vooral Edese jongeren de klos van zijn. Er is in Ede nauwelijks een huis meer te koop onder de drie ton, een prijs waar iedere Amsterdammer om moet lachen.
Het wordt pas echt ernstig als zo´n Randstadzendeling zich nestelt in het gemeentebestuur. De Amsterdamse wethouder die in Ede het schoothondje van het Warmtebedrijf kwam vervangen is een typisch voorbeeld van Randstedelijke betweterigheid en blijkt nog erger dan zijn voorganger.
In zijn ambitie om de CO2 uitstoot in Ede te verlagen meent deze wethouder dat het goed is als we allemaal van het aardgas afgaan om ons vervolgens aan te sluiten op de boscrematoria van de biomassacentrales. Weg met die bomen want we moeten het klimaat redden!
Maar als Edenaar mag je meedenken hoe we het aardgas gaan vervangen. Dat noemt men dan burgerparticipatie. Maar dat is het niet. Dat is schijnparticipatie. De vraag zou moeten zijn: wilt u van het aardgas af of wilt u bomen gaan verbranden. Maar het Edese antwoord op die vraag is al bekend; we willen liever onze bossen behouden.
Dit soort figuren bestuurt onze gemeente. Bomen verbranden om de CO2 uitstoot te verminderen. En dan ook nog denken dat hij die suffe Edenaren wel eens een lesje ecologie komt geven.
Hoe dom kun je zijn.
Die kloof tussen de Randstad moet groter. Breder. De kloof moet zo diep zijn dat iedere Randstedelijke betweter het wel uit z´n hoofd laat om hier te komen vertellen wat we moeten doen en tegelijkertijd de Randstedelijke ellende hier mee naar toe neemt. De kloof moet weer terug naar waar hij ooit lag, net ten oosten van Utrecht, met een éénbaans A12, die dagelijks vol files staat en met een treindienst van 1 boemel per uur richting de Randstad.
Want de kloof kan mij niet groot genoeg zijn.