Heeft onze gemeente eigenlijk wel een toekomstvisie? De gemeenteraad maakt tijdens elke vergadering keuzes om beleid van de burgermeester en wethouders goed te keuren, af te keuren of aan te passen. Sommige keuzes gaan over tijdelijke zaken zoals het onderhouden van bermen. Sommige zaken gaan over de middellange termijn zoals het regelen van de verkeersstromen. Maar soms gaat het over de toekomst van onze gemeente op lange termijn. Wat voor gemeente willen we worden? Deze laatste categorie is wat mij betreft het leukst. Hiervoor ben ik actief geworden in de edese gemeenteraad. Ik zie gelukkig ook buiten onze gemeenteraad veel betrokkenheid van onze inwoners en ondernemers bij deze, vaak ingewikkelde, keuzes. Betrokken en geïnteresseerde mensen zijn altijd welkom om met welke fractie dan ook, in gesprek te gaan. In ieder geval geldt dat voor de mijne. En dat gebeurt dan ook heel vaak. Vooral als het gaat over richtinggevende onderwerpen. Mensen komen toch het meest in actie bij onderwerpen met grote impact op de leefomgeving en onderwerpen die veel geld kosten. Besluiten over deze onderwerpen vragen overigens vaak lef. Alles zo laten als het is, is immers makkelijker en kent minder weerstand. De gemeente heeft een taak om te informeren over alle feiten, gezamenlijke doelstellingen en overwegingen. Hoe beter zij daarin slaagt, hoe meer er kan worden meegedacht. Want een toekomstvisie is van iedereen. Inwoners, ondernemers en politiek. En voor de goede orde: meedenken gaat verder dan een (beledigende)tweet, verder dan een grap en verder dan het opwaarderen van een valse tegenstelling als bouwsteen van logica (zoals in deze tijd vaak te zien is in de huidige antivax-bubbel).
Ede is hard aan het veranderen. En dat doet het al heel erg lang. Kijk maar eens naar onze geschiedenis: De komst van het spoor en bijbehorend station, gevolgd door Ede als één van de grootste garnizoensplaatsen van Nederland, de bouw van een enorm en modern vluchtelingendorp als gevolg van de (dreiging van de) eerste wereldoorlog, de komst van de grootste fabriek van Nederland (ENKA) en in de laatste decennia is onze gemeente (en eigenlijk de hele regio) steeds meer voedsel gerelateerde activiteiten gaan ontwikkelen. Eerst frisdranken en koekjes, maar nu zit de groei vooral in kennis en innovatie. Misschien wel één van de grootste groeimarkten van de wereld. Daarom is voedsel, in brede zin van het woord, een belangrijk onderdeel van onze edese visie. Kortom, onze gemeente zit midden in een enorme ontwikkeling zoals we die zelden in Nederland zien, maar juist in onze gemeente een rijke traditie kent. En inderdaad kent ook deze ontwikkeling weerstand. Ook onze inwoners mijmeren nog wel eens over een Ede dat niet meer bestaat, en, wat we ook besluiten, niet meer terugkomt met inmiddels 119.000 inwoners. Nu moeten we dus leunen op die gedeelde visie. Ik heb niemand gesproken die een Ede wil als een Zoetermeer van de Veluwe. Een overloopgebied van de randstad, waar geen ‘eigen economie’ meer is en waar we onze kinderen geen lokale boterham kunnen bieden. Want daar drijven we toch naar toe, als we weigeren te roeien.
En dan komen we dus vanzelf op een interessante tegenstelling: inwoners komen in actie bij grote besluiten, die ze in de basis kritisch zullen beschouwen. En wat is het dan fijn om te zien en horen dat edenaren altijd blijven meedenken. Want de politiek ontwerpt natuurlijk geen economische kansen. Dat doen we, vanuit onze gemeenschappelijke visie, samen. Het kenmerkt Ede. In het verleden, heden en in de toekomst.
Thimo Harmsen, raadslid VVD Ede