VAN HET ERGSTE SOORT

Toen ik onlangs voorlas dat er in Ede een wolf was doodgereden op de N224 was er hier in huiselijke kring als eerste impuls de opmerking dat zo’n beest hier ook helemaal niet thuishoort! Maar is dat wel zo? In (pre) historische tijden zullen er ongetwijfeld meer wolven op de Ginkselse hei en verre omstreken dan mensen zijn geweest. Maar de sterk oprukkende populatie van de Homo Sapiens heeft er voor gezorgd dat diverse diersoorten geheel zijn verdwenen of zelfs uitgestorven.

De druk op natuur en milieu wordt ook alsmaar steeds groter. Nu in coronatijd wordt het er niet beter op. Nu mensen noodgedwongen veel activiteiten beperkt of helemaal niet meer mogen doen is er een sterke aandrang veel meer in de natuur te bivakkeren met alle gevolgen van dien. Ernstige verstoring van de rust van dieren en het veelvuldig achterlaten van afval. Tegenwoordig is geheel geblinddoekt iemand neerschieten eenvoudiger op diezelfde Ginkelse hei dan in ‘downtown’ Ede.

Afgelopen week kwam ik te weten dat er in het Horabos maatregelen zijn genomen om een zogenaamde paddenpoel te beschermen. Hier in gemeente Ede blijkt zelfs een ‘Programma Robuuste Natuurversterking’ van kracht. Er worden gelukkig lokale maatregelen genomen om zo hier en daar een bepaalde diersoort te beschermen omdat deze door ons menselijke gedrag in het gedrang komen. Kijk van dit soort diervriendelijke ontwikkelingen word ik bijzonder blij.

Al wandelend op weg naar mijn werk zijn er spechten, eekhoorns en ganzen te zien en te horen. Gelukkig zijn er nog dieren die zich in een dichtbevolkte Ede kunnen handhaven. Maar er verdwijnen wereldwijd in rap tempo vele soorten. Afgelopen week mochten we naar de stembus om leden voor de 2e kamer te kiezen. Zelf heb ik niet zoveel met zogenaamde ‘one-issue’ partijen. Maar mijn visie op de Partij van de Dieren is intussen wel heel erg gekanteld moet ik toegeven.

Opkomen voor de rechten van dieren die essentieel onderdeel vormen van de kringloop, die door toedoen van de begerige mens, totaal wordt gesloopt is dan ook heel erg nodig. Ook hier in Ede is de roep om ‘bouwen, bouwen, bouwen’ ronduit sterk. Maar tot welke prijs? Ik ben somber gestemd omdat de hang naar economische groei politiek wel heel leidend is. En wellicht moet ook de toegang tot de steeds schaarser wordende natuurgebieden minder of geheel beperkt worden!

Gelukkig zijn er binnen de groep ‘roofdieren van het ergste soort’ toch ook soortgenoten die verder kijken, luisteren, ruiken en voelen om de natuur en alles wat er bij hoort nog iets van bescherming te bieden. In de raad van Ede hebben we dan wel geen specifieke dierenpartij maar gelukkig wel een aantal die in het bijzonder zijn begaan met natuur en milieu. Hadden we daar maar meer van om de extreme ‘diersoort’ die meer neemt dan geeft nog iets te beteugelen…

Leave a Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *