Afgelopen donderdagavond werd in de gemeenteraad van Ede voor de tweede keer gestemd over de komst van het zonnepanelenveld ‘Nergana’. Wederom was de uitslag 19 voor en 19 tegen. Ik heb begrepen dat mochten bij een volgende keer de stemmen weer gaan staken de reglementen bepalen dat het voorstel dan definitief verworpen is. De Gelderlander kopte dan ook al met de tekst: ‘Zonneveld langs Dijkgraaf in Bennekom komt er niet; of er moet een wonder gebeuren’…
De tegenstanders van zo’n groot veld met zonnepanelen gebruiken graag als hoofdargument dat er zo zeer vruchtbare landbouwgrond verloren gaat. Daar hoef je niet ver voor doorgestudeerd te hebben lijkt mij. Want waar die panelen in de zon gaan schitteren kunnen geen koeien grazen en ook geen maisplanten de lucht in schieten. De tegenstanders schermen ook graag met het feit dat wij hier zorgen voor de voedselproductie van heel veel mensen elders op de wereld. Maar laten we eens dichtbij (in) huis blijven…
Want doet een andere bestemming van zo’n stuk grond, dan voor landbouwdoeleinden, ook automatisch afbreuk aan die vrucht/kostbaarheid? Nu levert de verbouw van diverse soorten gewassen, direct of indirect zuivelproducten en vlees op. Maar voordat deze producten bij ons op tafel staan is er ook een gigantische hoeveelheid energie nodig. Bij de boer zelf, de (melk) fabriek en het slachthuis. Vervolgens bij de tussenhandel en de supermarkt en alle vervoer die daarbij nodig is. Maar uiteindelijk ook bij ons allemaal thuis…
De koelkast zorgt voor houdbaarheid van zuivel, groente en vlees en het fornuis voor verdere elektrische opwarming, vooral nu we helemaal van het gas (moeten) gaan. De afwasmachine moet ook draaien na de genoten maaltijden. Je zou het ook zo kunnen bekijken dat voor het consumeren van al die landbouwproducten juist veel energie nodig is. Wat is er dan mooier dan dat de sector dit zelf ook (mede) gaat leveren als noodzakelijke toegevoegde waarde die ook nodig is om haar voortbestaan te continueren…
Deze zienswijze hoor ik nu nooit bij al die ‘vruchtbare landbouwgrond‘ adepten. Die kijken alleen puur naar het feit dat de landbouwfunctie komt te vervallen. En trouwens, verpachting van grond aan een ‘zonneboer’ zou voor een agrarisch ondernemer per hectare wel eens veel meer geld kunnen opbrengen dan de verbouw van wat voor gewas dan ook. Kortom, ik ben niet zo huiverig dat een gering percentage van landbouwgrond ‘opgeofferd’ moet gaan worden voor panelen die dan weer voor de broodnodige energie gaan zorgen…
Of er een wonder moet gaan gebeuren? Niet als maar één van die 19 tegenstemmende raadsleden bovenstaande eens goed op zich laat inwerken. Vervolgens tot de conclusie komt dat landbouwgrond en zonnepanelen elkaar niet uitsluiten maar juist heel goed naast elkaar kunnen functioneren! Laat dat ‘landbouw’ maar weg en spreek liever van vruchtbare grond. Enerzijds om gewassen te verbouwen of dieren te laten grazen en in het andere ‘vruchtbare’ geval om energie op te wekken dat net zo nodig is voor onze voeding…