Trefbal terreur

Soms probeer je met een column iemand even te laten lachen. Soms wil je mensen aan het denken zetten. En soms moet je je column voor iets heel anders gebruiken. Zo’n tijd is het nu. Zojuist las ik iets dat mijn wereld op de kop zette. Ik ontdekte dat ik een onethische onderdrukker ben en gebruik de column deze keer om mijn excuses aan te bieden aan de jeugd van Ede.

Elf jaar heb ik mij bij scouting Pieter Maritz Ede ingezet om elke zaterdagmiddag (en een paar kampen per jaar) een groep kinderen de tijd van hun leven te bezorgen. Het was prachtig vrijwilligerswerk waar ik met heel veel plezier op terug kijk. Ook bij mijn kerk heb ik ruim twintig jaar bijgedragen aan het kinder- en tienerwerk en ook al kwam het daar minder voor weet ik vrij zeker dat het een aantal keren goed mis is gegaan.

Wat is er aan de hand? Ik geef het eerlijk toe: we speelden af en toe trefbal. Ik begrijp dat u daarvan schrikt, sorry, ik wist niet beter. In mijn onnozelheid dacht ik dat het een leuk spel was waar de kinderen van genoten. Een onschuldig plezierig tijdverdrijf waarbij je al je energie kwijt kon en zelfs nog kon doorspelen als je af was. Een favoriet van de kids waar ze geen genoeg van konden krijgen. Maar dit blijkt dus niet waar te zijn. Trefbal is terreur, geen onschuldig spelletje.

Net las ik in een artikel dat wetenschappers hebben ontdekt dat trefbal een georganiseerde vorm van pesten is, dat schadelijk is om kinderen zich te laten ontwikkelen tot democratische burgers en dat het ze leert om anderen te onderdrukken. Nu heb ik een hekel aan pesten en probeerde ik kinderen altijd mee te geven dat ze elkaar nodig hebben en er juist voor elkaar moeten zijn. Maar blijkbaar was ik ondertussen dus bezig ze te laten opgroeien tot onderdrukkende monsters.

En nee, dit is geen grap, verzonnen door een parodie-site ofzo. Kijk maar: de universiteit waar deze onderzoeker vandaan komt heeft trots alle media-uitingen van de afgelopen tijd op hun website gezet. Ze wil dat trefbal niet meer aangeboden zal worden bij gym.

Dus deze keer geen grappen in de column, geen stof tot nadenken maar alleen een excuus aan al die Edese kinderen die ik ooit trefbal heb laten spelen, het spijt me, ik hoop dat jullie het me ooit kunnen vergeven.

Net las ik trouwens ook (in hetzelfde artikel) dat tikkertje zorgt voor ontmenselijking, vlaggenroof te militaristisch is en Hollandse Leeuwen een chauvinistische koloniaal thema heeft, gelukkig gingen ze daar niet verder op in want ook deze spellen heb ik zo vaak met groepen kinderen gespeeld dat ze wel volledig verpest moeten zijn voor de toekomst. Hoe jammer. Sorry, duizendmaal sorry.

Leave a Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *