Er wonen bijna twee duizend miljonairs in Ede. Tenminste, volgens het CBS zou 1,7% van onze inwoners miljonair zijn. Als ik dat percentage los laat op ons inwoneraantal hebben we er 1953,5. Een halve miljonair lijkt me wat ongemakkelijk en negentienhonderdrie-envijftig leest zo lastig, dus maak ik er voor het gemak even (bijna) twee duizend van. Volgende week gaat dit percentage misschien zelfs nog wat omhoog als vijftig Edenaren op ‘miljoenen-jacht’ gaan. De miljoenen volgen ons sowieso om de oren in Ede. Hoewel de Edese winnaar van de staatsloterij er maar een ton op vooruit ging en Gert moest het moest doen met ‘maar’ tienduizendeuro.
Allemaal berichtjes over geld. Geld was ook landelijk ‘hot’. Na slecht nieuws over zorgpremie en energierekening snel een lek over vooruitgang. Nieuws, maar toch ook een soort jaarlijks ritueel. Spannender vond ik de manier waarop zogenaamd ‘emancipatie’ nieuws werd gebracht. De frame was ongeveer zo: Part-time werkende vrouwen kosten ons allemaal heel veel geld. Als er echte gelijkheid tussen man en vrouw was waren we samen tweehonderd miljard rijker.
Achter dit bericht zit natuurlijk de gedachte dat meer geld, meer groei, meer rijkdom (alleen maar) goed is. Part-time werken is voor losers. (Op radio 1 noemden ze vrouwen die part-time werken zelfs denigrerend ‘balans-trutjes’) Nu is er natuurlijk niets mis met full-time werken. Maar er is ook niets mis met NIET full-time werken. Zeker niet als je denkt aan mantelzorg, vrijwilligerswerk en opvoeding. Mannen of vrouwen die minder willen werken omdat ze kiezen voor wat minder geld en meer rust, verdieping, leven, genieten en zeker ook: zorgen, dat vind ik lovenswaardig.
Ik vraag mij af of die twee duizend miljonairs in Ede gelukkiger zijn dan de overige 98,3% van Ede. Begrijp me niet verkeerd, geld is handig en als je niet kunt kopen wat je nodig hebt is dat niet fijn, maar hangt je geluk er van af? Het spreekwoord: ‘geld maakt niet gelukkig’ is duidelijk. Als wannabe theoloog denk ik ook meteen aan de Bijbelse wijsheid uit het zesde hoofdstuk van 1 Timoteüs.
“Wij hebben niets in deze wereld meegebracht en kunnen er ook niets uit meenemen.”
“Wie rijk wil worden, staat bloot aan verleiding, raakt in een valstrik en valt ten prooi aan dwaze en schadelijke begeerten die een mens in het verderf storten en ten onder doen gaan.”
Of je nu gelooft in God als ultieme bron van geluk of Hem niet (er)kent, deze wijsheden (net als trouwens de tips voor rijken aan het einde van het genoemde hoofdstuk) lijken me voor iedereen herkenbaar. Geldzucht, alleen maar meer willen, het zorgt eerder voor verderf dan voor geluk.
Daarom hoop ik maar dat het Edese nieuws van de rondvliegende miljoenen én de landelijke oproep -gecamoufleerd als nieuws- dat iedereen maar fulltime moet gaan werken om ‘rijk’ te worden, ons met elkaar niet overtuigt. Prachtig vond ik hoe de Twitter-account van onze gemeente ons deze week een andere kant op probeerde te verleiden. Kreten als: “Zonder vrijwilligers zou de wereld er minder mooi uitzien!” en “In Ede zorgen we graag voor elkaar!” moeten ons lokken naar de vrijwilligersbanenmarkt. Mooi initiatief want er is echt meer dan werken voor geld alleen.
Met het gezegde ‘sommige mensen zijn zo arm, die hebben alleen maar geld’, in het achterhoofd sluit ik af met de Engelse tekst van een plaatje dat de Edese Streetpastor deze week op Facebook deelde.
With money you can buy a house, but not a home.
With money you can buy a bed, but not sleep.
With money you can buy a clock, but not time.
With money you can buy a book, but not knowledge.
With money you can buy friends, but not love…