Zo noemde iemand mij ooit op twitter, Douwe Wob. Waarschijnlijk in de veronderstelling dat ik de gemeente Ede net zo vaak bestook met WOB-verzoeken als Douwe Bob de liefde bedrijft met verschillende partners.
Ik heb in mijn hele leven maar één WOB-verzoek ingediend. Dat zegt misschien ook iets over Douwe Bob. Die bijnaam Douwe Wob is dus wel leuk maar niet terecht. Dat ene vraagje leverde een proces op van 20 maanden waarin ik wel gelijk kreeg maar geen antwoord op de vraag hoeveel de gemeente Ede eigenlijk ontvangt van Warmtebedrijf voor de biomassa die zij aan Warmtebedrijf levert.
Stuur me dus even een paar kopietjes van die facturen. Want in die biomassa zitten ook mijn oude coniferen en buxusbollen. Is het mij wel waard dat die coniferen in verbrande vorm over mij worden uitgestort waarbij de fijnstof, dioxinen en andere levensbedreigende uitstoot door mijn longen wordt geperst als de gemeente Ede daar maar een grijpstuiver voor ontvangt?
Worden die subsidies aan het Warmtebedrijf betaalt uit de opbrengst van die biomassa of komt daar mijn OZB aan te pas? Dat soort vragen. Geen antwoord dus maar geen nood want de Wob werd Woo. Een nieuwe wet die transparantie van de overheid afdwingt als het gaat om milieu-informatie. En mijn vraag gaat over milieu-informatie. Douwe Wob werd Douwe Woo.
Ook tijdens de Woo-vraag deed de gemeente Ede haar uiterste best dit proces zoveel mogelijk te vertragen. De opmerking in de begroting dat Warmtebedrijf door de gemeente wordt gefaciliteerd om nog eens 10.000 huizen aan te sluiten op de houtcrematoria wordt door de ambtenaren direct serieus genomen.
Uiteindelijk leidde de nodige (of eigenlijk onnodige) correspondentie tot een hoorzitting. Ik dus naar het gemeentehuis en vlak voor ik mijn auto wilde parkeren reed ik bijna Ellen Out aan. Bijna. Een soort freudiaanse bijna-aanrijding denk ik want ik herinner me nog goed hoe een wethouder van GroenLinks te vuur en te zwaar het verbranden van bomen als duurzaam verdedigde. Maar toch mijn excuses aan Ellen Out.
Ik stapte in de lift en daarin stond nog een andere man. Tussen begane grond en de 1e etage sprak hij de historisch woorden: “Mijnheer Meijer, I presume?” Het bleek de jurist van de gemeente Ede en als het begrip ‘de advocaat van de duivel’ ooit van toepassing was, dan was dat nu.
De zitting begon. Er was veel meer publiek dan tijdens mijn hoorzitting van de WOB, namelijk één toeschouwer. Maar dan wel weer een raadslid. Een advies aan andere raadsleden: ga ook eens kijken bij zo’n hoorzitting om te zien hoe burgers worden behandeld door de gemeente en tijdens zo’n zitting emoties worden kaltgestellt door juridische terminologie.
In mijn hartstochtelijke betoog dat de gemeente Ede Warmtebedrijf faciliteert met het verbranden van 50 miljoen kilo hout en de gevolgen voor de volksgezondheid van Edenaren bleek dan ook niemand geïnteresseerd. Of ik het een beetje juridisch wilde houden.
Ja hoor, ik had mijzelf daarop zelfs op voorbereid en wist de argumenten van Warmtebedrijf dat het hier ging om bedrijfs- en fabricageinformatie deskundig te pareren. Het argument dat overbleef was van de gemeente Ede. De concurrentiepositie van de gemeente Ede zou verzwakt worden als de prijs bekend werd die de gemeente Warmtebedrijf rekent. Kletskoek en ook hier had ik mij op voorbereid.
De concurrentiepositie van Ede wordt juist versterkt als die prijs bekend wordt. Misschien zegt de biomassacentrale in Arnhem bijvoorbeeld dat ze mijn coniferen voor het dubbele willen kopen dan dat Warmtebedrijf betaalt. Meer omzet dus voor de gemeente Ede! Grondstoffen worden overal op een transparante markt verkocht, om een maar zo hoog mogelijke prijs te kunnen vragen. Niks geen gedoe met concurrentiepositie dus. Transparantie komt de opbrengst juist ten goede.
En de gemeente Ede is geen bedrijf. De gemeente Ede zou er moeten zijn voor het welzijn van haar inwoners en niet voor een paar investeerders uit Abu Dhabi en Luxemburg. De gemeente Ede moet zich helemaal niet bezighouden met concurrentieposities maar met de gezondheid van de Edese burgers.
Ik denk dat ik, in al mijn bescheidenheid, ook nu weer gelijk heb. En ik denk ook dat ik het dit keer weer niet ga krijgen. Want wat die leden van zo’n commissie ook zeggen: uiteindelijk beslist toch nog het college van B&W waardoor zo’n uitspraak na zo’n hoorzitting best een beetje een farce is.
Er is één verschil met de zitting van Douwe Wob: in dit geval is de bestuursrechter alvast geboekt.
De uitspraak: de gemeente Ede moet er zijn voor de burgers en niet aan de industrie gekoppeld zijn vind ik een hele goede.
Het zelfde gaat voor de windturbines gelden. Durf als B&W nee te zeggen tegen de lobbyisten van de industrie. Dan pas komt er waardering voor het beroep van Burgermeester en zijn ambtenaren!
Ik zie als geboren en getogen Edenaar graag juist wel nog een aantal windmolens aan de horizon verschijnen. Wat mij betreft wordt er langs de A12 van de grens tot aan Den Haag om de 500m een molen gepland en noemen we het vol trots de “Weg der vooruitgang”. En nee, ik heb geen enkele belangen in de windenergiebranche.
Zo zie je maar, uw mening is net als die van mij ook slechts een mening en we kunnen alleen maar hopen dat wat er uiteindelijk gebeurd de mening van de meerderheid van de mensen weerspiegelt.
@Jede,
Iedereen meent maar dat we er met wat zonnepanelen en windmolens zijn geloof ik. Denk eens na over de windmolens. Waar komen de onderdelen vandaan? Hoeveel transport is ervoor nodig? Waar blijven alle deeltjes die bijv van de wieken af vliegen? Wat gaan we ermee doen als ze afgeschreven zijn?
Ik zal je een klein beetje verklappen. De onderdelen komen vaak uit meer dan 6 verschillende landen en uit meerdere continenten. Het transport aspect is inmens. Voor productie, tijdens en erna. Alleen al voor de kraan die windmolens bouwt zijn zo’n 30 vrachtwagenladingen nodig! Dan zit er nog geen stukje molen in elkaar! En zo kan ik nog wel even door gaan.
Ben met je eens dat ieder zijn mening ook maar een mening is, maar ik mag toch hopen dat die Weg der vooruitgang van jou niet doorgaat, want het wordt de Weg der Ondergang.
Momenteel wordt 90% van een windmolen gerecycled. In de laatste 10% zitten de wieken die van composiet (meerdere aan elkaar gelijmde grondstoffen) zijn. Ook die zijn recyclebaar, maar er is nog geen partij die dat ook doet voor zo ver me bekend. Wellicht dat er nog te weinig afval is om het een rendabele businesscase te maken..?
Vrijgekomen CO2 uitstoot bij de productie en plaatsing van een windmolen is na gemiddeld 3 maanden productie overigens al weer bespaard, dus dat gaat heel snel.
Tot slot zijn in tegenstelling tot fossiele en kernenergie de energie opgewekt met zonnepanelen en vooral windmolens hele goedkope energie (steeds vaker zelfs negatieve energieprijzen door een overschot aan energieopwek). Zonder die vormen van energie zouden de energieprijzen het afgelopen jaar nog veel hoger opgelopen zijn.