Irene Nota Bene!

Dissidenten, kent u dat woord? Ik zocht het even op voor u. Dat zijn dus individuen of groeperingen die zich verzetten tegen de overheersende opvattingen of beleidslijnen op religieus, politiek of sociaal gebied. Ook in politiek Ede hadden we ze. Eens even denken wie zich niet langer konden (of mochten) conformeren met de koers en afspraken die binnen partijen werden gemaakt en waarbij het dus tot een breuk kwam…

Grote klapper was wel toen de heren Jansen, Kok en Pluimers in 2013 uit de fractie van de SGP werden gezet en deze daardoor halveerde van zes naar drie raadsleden. Die laatste twee deden daarna in 2014 bij de gemeenteraadsverkiezing mee als Gereformeerde Beginsel Partij maar dat beginsel kreeg dus helemaal geen vervolg. De SGP kwam ongeschonden uit deze interne strijd en het leverde zelfs een extra zetel op.

Dan hadden we nog mevrouw Charifa El Kaddouri die de PvdA verliet en op eigen titel verder ging in de raad. Later was daar Alexander Vos de Wael die uit de VVD stapte. Bij Raşit Görgülü kwam het tot een breuk met de PvdA. Opmerkelijk was dat deze twee heren elkaar daarna vonden in de nieuwe partij Democratische Kiezers Ede. Uiteindelijk goed voor één zetel die door de laatste op basis van voorkeurstemmen werd ingenomen.

Daarna barstte de bom bij D66. De eerder genoemde Charifa El Kaddouri, die nu voor deze partij in de raad was gekozen, en Rina Moorman stapten al heel gauw op om vervolgens door te gaan als de partij EdeNu. D66 verkeert daardoor nu maar met één zetel in de raad. En de laatste (op het moment van schrijven) is mevrouw Ellen Wijnsouw die Gemeente Belangen verliet om haar eigen éénvrouwsfractie in de Edese raad te leiden.

Oh ja, daar was natuurlijk ook nog Irene van der Voort. Die stapte eind 2017 uit het CDA om vervolgens een geheel nieuwe ideologische partij op te richten: Evenwicht. Sociaal en liberaal dat heel graag HET antwoord wil zijn op… Thierry Baudet. Ik bedenk dit dus niet maar lees het op het blog ‘Lieve Kiezer’ van mevrouw Irene die de lezers daarmee steevast aanspreekt. En dit alles met de grote ambitie om uiteindelijk een factor van betekenis in de landelijke politiek te worden.

Elke revolutie begint in het hoofd van iemand en ergens vanuit een huis. Dus eerst maar eens Ede veroveren. Echter lukte het Evenwicht niet in 2018 een zetel in de Edese raad te krijgen. Maar Irene, intussen onder haar meisjesnaam van der Marel, gaat stug door met haar standpunten regelmatig te presenteren op haar blog. Ik mag dat wel, zo’n wereldverbeteraar in de dop die al veel verder is met dromen dan dat u en ik samen durven uit te spreken.

Maar onlangs liep mij sympathie voor haar toch wel een deukje op toen ik in dit artikel las hoe ze samengevat eigenlijk zei: ‘Maar wetenschap is eigenlijk ook maar een mening!’. Dan roep ik ‘Maar Irene, dan ben jij – nota bene – net zo populistisch als die boreale schreeuwende klimaatontkenner waar jij juist het antwoord op wilt zijn!’ Als beslissen en richting geven aan allerlei processen al niet meer op wetenschap gestoeld hoeft te zijn dan is het hek van de (politieke) dam.

Maar om de brede diversiteit in de Edese raad te waarborgen mag het gehalte aan vrouwen, buitendorpers, boeren en niet te vergeten ‘dissidente’ denkers in de persoon van mevrouw van der Marel wat mij betreft wel gaan plaatsvinden. Ze zoekt nog, zoals ze zichzelf noemt als zijlijn-politicus, leden om dit lokaal te kunnen realiseren. En daarna op naar Den Haag door nog heel veel heel lieve kiezers natuurlijk…

Leave a Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *