Een treurig momentje afgelopen week. We namen afscheid van de Cinemec. Dat wil zeggen: de naam Cinemec. Een voormalig wethouder van Financiën uitte haar ongenoegen hierover op twitter. In naam van Rene, de Azijnman, Verhulst probeerde ik de wethouder nog op het positieve pad te krijgen en te vragen of ze Pathé een kans wilde geven, want zo heet de Cinemec tegenwoordig. Ze had natuurlijk ook bij het schenken van 2 ton gemeenschapsgeld kunnen bedingen dat Cinemec voor altijd Cinemec zou kunnen blijven heten maar laten we daar maar niet over zeuren (we want our money back!).
Op twitter meende @marcvanderwoude (volg deze man) dat het juist de bedoeling was dat onze bioscoop in het kader van Food een voedselnaam zou krijgen en Pathé ligt daar inderdaad niet ver van af. Nu is het dus Pathé uit Ede. Ook wel Ede Pathé en in de gauwigheid zeg je dan al snel eendenPathé: het huidige foodcollege kan tevreden zijn maar ik eigenlijk niet.
Ik mis eerlijk gezegd ook de oude Cinemec. De sfeer. De studentensfeer. De sfeer van anders. Of bijvoorbeeld de milkshakeautomaat. Die mis ik ook.
Tijd voor actie dus, maar dat wordt al snel illegaal. Maar gelukkig werd op twitter een oud begrip nieuw leven ingeblazen; de buitenparlementaire actie. Ik voerde al buitenparlementaire acties uit toen mijn twitteropponent nog geboren moest worden. Ik was bij de bezetting van het Maagdenhuis. Ik stond weliswaar niet binnen en stond braaf buiten maar heb serieus wat opruiends geroepen naar de politie. Maar ja, hoe zeggen ze het ook al weer: ‘als je jong bent en je bent niet links dan heb je geen hart, als je oud bent en je bent niet rechts dan heb je geen verstand’.
Buitenparlementaire actie dus. Het is iets doen wat niet mag maar wat je wel mag doen omdat het goed is voor de goede zaak. En wat de goede zaak is dat maak je dan zelf uit. Lekker simpel dus. Het wordt voor veel actievoerders al snel wat gecompliceerd als Willem Holleeder zijn ‘acties’ schaart onder de noemer burgerlijke ongehoorzaamheid. Of als winkeldiefstal gezien wordt als proletarisch winkelen. Of het neerknallen van herten wordt gezien als natuurbeheer. Een grijs gebied dus, die buitenparlementaire actie maar het leek me een goede zaak om dit begrip de gebruiken om de Cinemec te redden van de EendenPathé.
“Midden in de nacht liet Jolmer Winkel me vanaf het dak van de Cinemec aan een touw naar beneden zakken, na eerst de beveiliging gedrogeerd te hebben met Heidebier uit Ede ergens uit Brabant, en al bungelend wist ik, begeleid door de klanken van een inspirerend muziekje van U2, de airco van de Cinemec onklaar te maken.
Albert Heller van de Gelderlander, deelnemer in het complot, publiceerde in de Gelderlander al voor de actie geslaagd was het nieuws dat de airco van de Cinemec (!) het begeven had. Eat your heart out, EendenPathé! Dat zal ze leren.
Inmiddels ben ik bezig ben een volgende aanslag; het vervangen van al het snoepgoed in de Cinemec door wortelen, bieten en uien. Uit de regio! Want nobody touches our Cinemec!”
En toen werd ik wakker. Wakker in de hoop dat zo’n logge Franse organisatie als Pathé een beetje rekening zou houden met de gevoelens van Edenaren. Natuurlijk niet. Ik denk trouwens niet dat de naamswijziging van Cinemec naar Pathé één extra bezoeker zal opleveren. Andersom zal dat wel het geval zijn. Ik heb besloten niet meer naar de EendenPathé te gaan.
Eerst de naam en de milkshakemachine terug.
Eens!