Keuzes en beslissingen

‘Om keuzes te kunnen maken moet je wel weten wat de consequenties zijn. Daarom gaan we de scenario’s zorgvuldig onderzoeken.’ Deze woorden werden de afgelopen jaren door menig politicus in de mond genomen. De reden is duidelijk, maar de gevolgen van déze keuze is dat ontzettend veel projecten en trajecten eindeloos vertragen en vooruit worden geschoven. En als deze ene beslissing (nog) niet genomen wordt, heeft dit onherroepelijk gevolgen voor andere beslissingen: die blijven liggen.

Zo kon het lokale bestuur ruim 10 jaar doen over het World Food Center (WFC) en het bijbehorende World Food Experience (WFE). De voorbereidende kosten, inclusief de vertragende onderzoeken, omvat inmiddels bijna een miljoen euro, of zelfs meer.

Het lukt de landelijke, provinciale én lokale overheden al decennia niet om een beslissing te nemen om de natuur te beschermen tegen vervuiling. Hier en daar probeerden ze wat met innovaties zoals luchtwassers om het tij te keren en gingen ze wat onderzoeken, maar echt een forse beslissing nemen, durfden ze niet. Dus werd alles op de lange baan geschoven en staan we waar we nu staan: helemaal stil.

We hebben nu een stikstofcrisis en het gevolg is dat ook de hele Food Valley stilstaat. De natuur om ons heen, waar het dorpje Ede ooit is ontstaan en waar het zo trots op is, is inmiddels ziek, doodziek van de beslissingen die niet genomen zijn.

Daarom kan ook het WFE niet doorgaan.

En de wethouder geeft de schuld aan…de Raad van State…

Wat ons lokale bestuur inmiddels wel snel voor elkaar kreeg was het bestemmen van prachtige gebieden voor woningbouw op de kazerneterreinen. Folders vol lofzang over de Veluwe en haar prachtige natuur, fijn wonen tegen Natura 2000-gebieden. De grond werd klaargestoomd door projectontwikkelaars die zich ternauwernood hebben gehouden aan de kaders van de raad (iets ontwikkelen voor starters en sociale huur en koop) en de rest werd vol gestouwd met kavels voor fors betalende huizenkopers.

Maar nu de Raad van State een streep heeft getrokken door de WFE-plannen van ons lokale bestuur, is er geen greintje reflectie te bekennen: geen enkel excuus van de wethouder of medewerkers van de projectgroep richting raad of inwoners over deze omissie, geen woord van nederigheid dat ze niet in staat waren om op een ordentelijke wijze hun werk te doen (namelijk het voldoen aan de wettelijke eisen), geen woord van berouw dat het niet alleen veel tijd, maar ook veel geld gaat kosten om met andere plannen te komen. Want noodplannen hadden ze niet liggen. Die keuzes kunnen ze nu niet aan de raad voorleggen, want daar hebben ze nog niet aan gedacht. Een beetje nieuwsvolger had dat allemaal zien aankomen, maar ons lokale bestuur en hun medewerkers dus blijkbaar niet…helemaal niet.

Dus valt er nu nog niets te kiezen voor de gemeenteraad en stuurt het college de gemeenteraad van een informatiebijeenkomst in januari, naar een geheime bijeenkomst in februari, naar een openbare bijeenkomst in maart en wacht het ten slotte op de beslissing van de Provincie in juni 2023. Ondertussen moppert de wethouder dat er nog provinciale verkiezingen tussendoor komen, wat bij dhr. Telgen (CDA) de ouderwetse bestuursfilosofie doet aanwakkeren.  Hij roept de wethouder op om ervoor te zorgen dat ‘we’ aan tafel komen te zitten van de formateur van de Provinciale Staten ‘om nog wat voor elkaar te krijgen’.

Ik ben benieuwd of de raadsleden en het college de afgelopen weken optimaal hebben benut om hun oor te luisteren te leggen bij de inwoners van Ede. Om te luisteren naar hun visie op het WFC en het WFE. Dat ze aan hen hebben gevraagd wat zij nu vinden van 10 jaar dimdammen over een miljoenenproject dat wordt ingehaald door de dagelijkse werkelijkheid.

Maar de wethouder heeft een droom, een visie, een plan voor Ede. Hij reclameerde tijdens de informatiebijeenkomst met bijna een snik in zijn stem de mening van de exploitant van het WFE: ‘elke tegenvaller biedt weer nieuwe uitdagingen, we gaan er volop tegenaan.’

Maar daar gaan zij niet over: de beslissing ligt bij de gemeenteraad.

En die neemt weer alle tijd.